Święty
Alfons Rodríguez SJ
Alonso Rodríguez
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1531
Segowia (Kastylia i León)

Data i miejsce śmierci

31 października 1617
Palma de Mallorca (Majorka)

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

15 stycznia 1825
przez Leona XII

Kanonizacja

6 września 1887
przez Leona XIII

Wspomnienie

31 października

Atrybuty

księga, klucz u pasa, różaniec, serca Jezusa i Matki Bożej

Patron

jezuitów

Alfons Rodríguez, właściwie hiszp. Alonso Rodríguez (ur. 25 lipca 1531[1] w Segowii, zm. 31 października 1617 w Palma de Mallorca) – hiszpański jezuita (SJ), furtian, jeden z największych mistyków zakonnych, asceta, święty Kościoła katolickiego.

Życiorys

Urodził się, jako syn zamożnego kupca Diego (Jakuba) Rodrígueza i Marii Gómez w Segowii 25 lipca 1533 roku. Do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej przygotowywał go jezuita św. Piotr Faber. Po skończeniu szkoły przez rok studiował u jezuitów w Alkali koło Madrytu, ale po śmierci ojca wrócił do Segowii, by zająć się rodzinnym przedsiębiorstwem. W 1560 roku ożenił się z Marią Suarez, z którą miał dwójkę dzieci. 7 lat później zmarła mu żona, a wkrótce po niej dzieci oraz matka.

Po ich śmierci podjął studia w Walencji, jednak z uwagi na swój wiek i kłopoty z nauką przerwał je i w 1571 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, aby odbyć nowicjat i zostać bratem zakonnym. Po skończeniu nowicjatu został wysłany do kolegium Palma na Majorce, gdzie był furtianem i spełniał różne posługi domowe.

Pomimo skromnego stanowiska w zakonie swoją postawą, życiem według zasad ascezy ignacjańskich Ćwiczeń duchownych[2] i przeżyciami mistycznymi (spisanymi w autobiografii) brat Alfons wywierał duży wpływ na uczącą się w kolegium młodzież zakonną. Zaprzyjaźnił się ze św. Piotrem Klawerem, przyszłym apostołem Murzynów amerykańskich w Brazylii, w którym rozbudził zapał do pracy misyjnej.

Alfons Rodríguez zmarł w wieku 84 lat.

Dzień obchodów

Jest patronem Towarzystwa Jezusowego (jezuitów).

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 31 października, zarówno w Kościele katolickim jak i zakonie, w dzienną pamiątkę śmierci. Dzień ten jest również świętem braci w Towarzystwie Jezusowym[3].

Beatyfikacja

Został beatyfikowany przez papieża Leona XII 15 stycznia 1825, a 6 września 1887 został kanonizowany wraz z Janem Berchmansem przez papieża Leona XIII[4].

Ikonografia

w Ikonografii przedstawiany w habicie jezuickim i białej komży. Jego atrybuty to księga odnosząca się do prac z zakresu duchowości a w szczególności dzieła La pratica della perfezione e le virtù cristiane. Klucz u pasa przywołuje pełnioną przez niego funkcję klucznika i furtiana, różaniec symbolizuje jego nieustanne nabożeństwo ku czci Matki Bożej (przypisuje się mu nawet autorstwo godzinek), serce Jezusa i Maryi nawiązuje do szczególnego oddania kultowi serca Jezusa i Matki Bożej[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Marecki i Rotter 2009 ↓, s. 59.
  2. ↑ Ćwiczenia św. Ignacego Loyoli szkołą uczuć. DEON.pl. [dostęp 2011-10-16].
  3. ↑ 31 Października – święto braci w Towarzystwie Jezusowym. Towarzystwo Jezusowe, www.jezuici.pl, 2010-10-30. [dostęp 2011-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-03)]. (pol.).
  4. ↑ St. Alphonsus (Alonso) Rodriguez. Catholic Encyclopedia, www.newadvent.org. [dostęp 2011-10-16]. (ang.).
  5. ↑ Marecki i Rotter 2009 ↓, s. 60.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.