Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
Alexandre Kojève (Александр Владимирович Кожевников, Aleksandr Władimirowicz Kożewnikow; ur. 11 maja 1902 w Moskwie, zm. 4 czerwca 1968 w Brukseli) – francuski filozof i polityk, którego seminarium o Heglu, prowadzone w latach trzydziestych w Paryżu, ukształtowało kolejne pokolenia francuskich filozofów; uczęszczali na nie m.in.: Raymond Queneau, Georges Bataille, Maurice Merleau-Ponty, André Breton, Jacques Lacan i Raymond Aron. Jest autorem jednej z najbardziej wpływowych XX-wiecznych wykładni filozofii heglowskiej. Czerpał inspiracje m.in. z filozofii Marksa, Heideggera, myśli religijnej. Głosił tezę o końcu historii.
Życiorys
Urodzony w 1902 r. w Moskwie jako Aleksandr Kożewnikow, pochodził z zamożnej rodziny. Jego wujem był malarz Wassily Kandinsky. Po rewolucji wyjechał z Rosji w 1920 r. Studiował filozofię w Niemczech, a po ukończeniu edukacji przeprowadził się do Francji. W nowym kraju zmienił nazwisko na Kojève. W latach 1933–1939 wykładał na paryskiej École Pratique des Hautes Études[1].
W latach 1930. był admiratorem polityki Stalina, choć jednocześnie zdawał sobie sprawę z brutalności władzy radzieckiej. Kojève uważał politykę uprzemysłowienia ZSRR za etap pośredni w transformacji Rosji w nowoczesne państwo. Jest autorem pojęcia końca historii, które zaadaptował i spopularyzował Francis Fukuyama[1].
Od 1945 r. do śmierci w roku 1968 Kojève pełnił szereg funkcji w departamencie handlu francuskiego ministerstwa gospodarki, począwszy od funkcji tłumacza aż po prowadzenie negocjacji międzynarodowych. Wraz z Bernardem Clappierem z ministerstwa gospodarki oraz Olivierem Wormserem z ministerstwa spraw zagranicznych miał duży wpływ na kształtowanie polityki francuskiej. Kojève miał duże zasługi dla procesu negocjacji traktatów rzymskich, przyczynił się do przełamania tendencji protekcjonistycznych i utworzenia europejskiego wspólnego rynku[1].
Odznaczony orderem Legii Honorowej[1].
W 1999 r. francuski dziennik Le Monde opublikował artykuł, wskazujący, iż Kojève mógł być agentem sowieckiego wywiadu[1].
Przypisy
Bibliografia
- T. Rockmore: Kojève, Alexandre. W: The Edinburgh Dictionary of Continental Philosophy. John Protevi (red.). Edinburgh University Press, 2005, s. 342-344. ISBN 0-7486-1715-9.
- ISNI: 000000012117143X
- VIAF: 13017
- LCCN: n82080232
- GND: 118777726
- NDL: 00469739
- LIBRIS: 20dhm38l3jfndtd
- BnF: 11909934t
- SUDOC: 027543218
- SBN: BVEV011720
- NKC: jn19990004508
- BNE: XX1149032
- NTA: 073818038
- BIBSYS: 90202650
- CiNii: DA01518864
- Open Library: OL4695186A, OL849015A
- PLWABN: 9810632399905606
- NUKAT: n95205587
- J9U: 987007263824605171
- PTBNP: 647747
- CANTIC: a18743924
- LNB: 000099750
- NSK: 000160612
- CONOR: 35753827, 107325283
- ΕΒΕ: 71394
- BLBNB: 000257178
- KRNLK: KAC199615264
- LIH: LNB:V*285939;=BW
- WorldCat: lccn-n82080232