Aleksandr Sierafimowicz

Алекса́ндр Серафи́мович Серафимо́вич

Data i miejsce urodzenia	19 stycznia 1863 Niżnie-Kurmojarskaja, Obwód Wojska Dońskiego
Data i miejsce śmierci	19 stycznia 1949 Moskwa
Zawód, zajęcie	pisarz
Odznaczenia

Pomnik Aleksandra Sierafimowicza w Wołgogradzie

Aleksandr Sierafimowicz Sierafimowicz (ros. Алекса́ндр Серафи́мович Серафимо́вич), właściwie Aleksandr Sierafimowicz Popow (ros. Алекса́ндр Серафимо́вич Попо́в; ur. 7 stycznia^?/19 stycznia 1863 w miejscowości Niżnie-Kurmojarskaja w Obwodzie Wojska Dońskiego, zm. 19 stycznia 1949 w Moskwie) – rosyjski i radziecki pisarz.

Był synem kozaka dońskiego będącego esaułem Wojska Dońskiego służącego w Polsce, gdzie Aleksandr Sierafimowicz spędził dzieciństwo. Od 1873 mieszkał w miejscowości Ust'-Miedwiedickaja (obecnie Sierafimowicz), gdzie w 1883 ukończył gimnazjum. Następnie studiował na Wydziale Fizyczno-Matematycznym Uniwersytetu Petersburskiego, gdzie związał się z ruchem rewolucyjnym i zapoznał się z marksizmem^[1]. Za działalność rewolucyjną został aresztowany i zesłany do guberni archangielskiej, gdzie zaczął pisać swoje pierwsze opowiadanie, Na ldinie, opublikowane w 1899 w Russkich wiedomostach pod pseudonimem Sierafimowicz. Od 1902 mieszkał w Moskwie. Podczas I wojny światowej był korespondentem wojennym Russkich wiedomosti. Poparł rewolucję październikową, a w 1918 został kierownikiem działu literackiego gazety Izwiestija. W 1934 został członkiem Prezydium Zarządu Związku Pisarzy ZSRR.

Spoczywa pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie^[2].

Nagrody i odznaczenia

• Order Lenina (1933)
• Nagroda Stalinowska (1943)
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy
• Order „Znak Honoru”
• Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

Przypisy