Aleksander Stopczański
Ilustracja
Aleksander Stopczański (przed 1906)
Data i miejsce urodzenia

16 września 1835
Nowy Targ

Data i miejsce śmierci

3 marca 1912
Kraków

profesor nauk medycznych
Specjalność: chemia lekarska i patologiczna
Alma Mater

Uniwersytet Wiedeński

Doktorat

1858

Habilitacja

1864

Profesura

1868

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek nadzwyczajny

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Wiedeński
Uniwersytet Jagielloński

Dziekan Wydziału Lekarskiego UJ
Odznaczenia
Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry)

Aleksander Stopczański (ur. 16 września 1835 w Nowym Targu, zm. 3 marca 1912 w Krakowie) – profesor chemii lekarskiej i patologicznej na Uniwersytecie Jagiellońskim, przysięgły chemik sądowy.

Życiorys

Szkołę średnią ukończył w Tarnowie. Studiował od 1852 medycynę na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie w 1858 uzyskał stopień doktora medycyny i chirurgii. Początkowo pracował jako lekarz w tamtejszym szpitalu. Później był tam asystentem w Katedrze Chemii Patologicznej na Uniwersytecie wyspecjalizował się w analityce płynów ustrojowych. Powróciwszy do Krakowa w 1864 został docentem chemii patologicznej i kierownikiem Pracowni Chemicznej. W 1868 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1874 profesorem zwyczajnym chemii lekarskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Trzykrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego. W 1897 został odznaczony Orderem Żelaznej Korony III klasy. W 1906 został przeniesiony w stan spoczynku i z tej okazji otrzymał od cesarza tytuł c. k. radcy dworu.

Członek Komisji Balneologicznej Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, Akademii Umiejętności. Był jednym z pierwszych badaczy wód mineralnych w Krynicy i Szczawnicy. Opublikował m.in. Rozbiór chemiczny wody mineralnej szczawnickiej ze siedmiu zdrojów ("Rocznik Towarzystwa Naukowego Krakowskiego", t. 33, 1865), oraz Rozbiór chemiczny wody mineralnej szczawy magnezowo-sodowo-żelazistej ze zdroju słotwińskiego w Krynicy (tamże, t. 37, 1868).

Grób prof. Aleksandra Stopczańskiego na cmentarzu Rakowickim

Zmarł w 1912[1]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[2] (pas 2 płd.).

Przypisy

  1. Zgon wybitnego uczonego. Nowości Illustrowane”. Nr 10, s. 10, 9 marca 1912.
  2. Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 141. ISBN 83-08-01428-3.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.