Aleksander Nauman (ur. 28 marca 1959) – polski polityk, lekarz, były wiceminister zdrowia i były szef Narodowego Fundusz Zdrowia. Zdaniem dziennikarzy śledczych w połowie lat 90. był zamieszany w tzw. aferę sprzętową.

Życiorys

W 1984 ukończył warszawską Akademię Medyczna (specjalizacja: anestezjologia i intensywna terapia). Początkowo był zatrudniony w placówkach medycznych: w Wojewódzkim Szpitale Zespolonym w Warszawie i Instytucie Kardiologii i Intensywnej Opieki Pooperacyjnej. Od 1988 pracował w firmach działających w otoczeniu służby zdrowia. Najpierw w przedstawicielstwie firmy produkującej sprzęt diagnostyki medycznej Abbott Diagnostics w Polsce – OMC POLL, później w spółce zależnej tej firmy POLL Ltd. W 1992 został dyrektorem medycznym w przedstawicielstwie kalifornijskiej firmy Bird Products. Na początku tego okresu, jak wynika z doniesień prasowych, był też ponoć współwłaścicielem szwajcarskiej spółki BNT. W 1998 przeszedł do Towarzystwa Ubezpieczeń Compensa S.A., gdzie był dyrektorem Oddziału Regionalnego, a od 1999 dyrektorem Centralnego Biura Ubezpieczeń w Oddziale Krajowym.

Jesienią 2001 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Zdrowia (zastępcą Mariusza Łapińskiego), odpowiedzialnym za m.in. politykę lekową, programy polityki zdrowotnej i ratownictwo medyczne. W styczniu 2003 zajął 6. miejsce na liście najbardziej wpływowych osób w polskiej służbie zdrowia opublikowanej przez „Puls Medycyny”. Po dymisji Łapińskiego, w styczniu 2003, nowy minister zdrowia Marek Balicki domagał się jego dymisji. 1 kwietnia 2003 Nauman został prezesem Narodowego Funduszu Zdrowia[1]. W reakcji na tę decyzję premiera Leszka Millera Balicki podał się do dymisji. Z posadą prezesa NFZ musiał się jednak rozstać po ogłoszeniu w maju 2003 przez gazetę „Rzeczpospolita” podejrzeń o korupcję w Ministerstwie Zdrowia (został odwołany 23 maja 2003[2]). W czerwcu 2003 został wykluczony z Sojuszu Lewicy Demokratycznej[3].

Po odejściu z NFZ, we wrześniu 2003 został ekspertem ds. handlu zagranicznego farmaceutykami w kontrolowanym przez skarb państwa Ciechu SA – największej polskiej firmie chemicznej (zrezygnował z tej funkcji 22 czerwca 2004[4]).

W czerwcu 2004 „Rzeczpospolita” ujawniła dowody na udział Naumana w tzw. aferze sprzętowej, polegającej na wyłudzaniu od jednostek służby zdrowia pieniędzy za rzekomo podarowany sprzęt medyczny. W dobrej wierze dyrektorzy szpitali przyjmowali drogi sprzęt medyczny. Zobowiązania z tego tytułu sięgnęły 100 mln zł i ostatecznie zostały spłacone przez Skarb Państwa. Według „Rzeczypospolitej” Nauman od 1992 był współwłaścicielem spółki BNT, która uczestniczyła w procederze handlu sprzętem medycznym[5].

Przypisy

  1. Premier postawił na swoim, minister odchodzi. rp.pl, 1 kwietnia 2003.
  2. Dymisja prezesa Naumana. rp.pl, 24 maja 2003.
  3. Mariusz Łapiński i Aleksander Nauman usunięci z SLD. money.pl, 24 czerwca 2003.
  4. Nauman nie doradzi. wp.pl, 22 czerwca 2004.
  5. Wspólnicy ze Szwajcarii. rp.pl, 21 czerwca 2004.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.