tytularny generał brygady | |
Data i miejsce urodzenia |
7 stycznia 1869 |
---|---|
Data śmierci |
25 kwietnia 1943 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
1 Pułk Strzelców Konnych |
Stanowiska |
dowódca dywizjonu kawalerii |
Główne wojny i bitwy |
Aleksander Walenty Jasiński-Sas herbu Sas (ur. 7 stycznia 1869 we Lwowie, zm. 25 kwietnia 1943) – tytularny generał brygady Wojska Polskiego.
Życiorys
Aleksander Walenty Jasiński-Sas urodził się 7 stycznia 1869 we Lwowie, w rodzinie Aleksandra i Marii z domu Krzywda[1]. Ukończył gimnazjum we Lwowie, maturę zdał w C. K. Gimnazjum w Brzeżanach w 1886 roku. W tym samym roku rozpoczął trwającą do 1918 roku służbę w kawalerii cesarskiej i królewskiej armii. Kształcił się w Akademii Wojskowej w Wiedniu. Służył m.in. w 7 i 2 pułku ułanów Austro-Węgier, brał udział w I wojnie światowej. W okresie od 1 listopada 1918 roku do 20 maja 1919 roku przebywał w ukraińskiej niewoli.
26 maja 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego i wyznaczony na stanowisko prezesa komisji remontowej w Tarnowie[2]. W czasie wojny polsko-bolszewickiej dowodzi 9 pułkiem strzelców granicznych. 29 maja 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu pułkownika jazdy, w „grupie byłej armii austro-węgierskiej”[3]. Od lipca 1920 do stycznia 1921 roku pełnił funkcję inspektora jazdy w Dowództwie Okręgu Generalnego „Pomorze”. 1 lutego 1921 roku został dowódcą miasta Lwowa[2]. Od 1 czerwca 1921 roku jego oddziałem macierzystym był 1 pułk strzelców konnych[4]. Z dniem 1 września 1922 roku został przeniesiony w stan spoczynku z prawem noszenia munduru[5].
26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu tytularnego generała brygady[6].
Na emeryturze mieszkał we Lwowie[7][8][9][10]. Dalsze losy nieznane. Wraz z żoną spoczywa na cmentarzu parafialnym w Bystrej koło Gorlic.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Piotr Stawecki, Słownik biograficzny ..., s. 150.
- 1 2 P. Stawecki, Słownik ..., op. cit., s. 151.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 21 z 9 czerwca 1920 roku, poz. 547.
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 269, 668. Pułkownik Aleksander Jaworski-Sas pełniąc służbę w Dowództwie miasta Lwów pozostawał w ewidencji oddziału macierzystego, czyli 1 Pułk Strzelców Konnych.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 25 z 5 sierpnia 1922 roku, s. 594.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 739.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1577.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1406.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 882.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 322.
Bibliografia
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
- Roczniki oficerskie 1923, 1924 i 1928.
- Rocznik oficerski rezerw 1934.
- Henryk Piotr Kosk, Generalicja polska. Popularny słownik biograficzny, tom 1 A-Ł, Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 1998, ISBN 83-87103-55-1.
- Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione.
- Piotr Stawecki , Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa: Bellona, 1994, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159 .