Aleja 3 Maja
Piastowskie
Ilustracja
Budynek pod numerem 10 przy al. 3 Maja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Piotrków Trybunalski

Długość

695 m

Przebieg
0 km pl. Kościuszki / pl. Niepodległości
światła Al. Mikołaja Kopernika
Pasaż Karola Rudowskiego
ul. Jagiellońska
ul. Piastowska
695 m rondo Żołnierzy Wyklętych 1944-1956
Położenie na mapie Piotrkowa Trybunalskiego
Mapa konturowa Piotrkowa Trybunalskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Aleja 3 Maja”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Aleja 3 Maja”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Aleja 3 Maja”
51,4042°N 19,6925°E/51,404200 19,692500

Aleja 3 Maja – jedna z najbardziej reprezentacyjnych ulic Piotrkowa Trybunalskiego. Ma długość 695 metrów. Większość znajdującej się przy niej kamienic wybudowano w stylu secesyjnym na przełomie XIX i XX wieku.

Historia

Projekt wytyczenia ulicy powstał około 1865, w ramach planu porządkowania i odbudowy miasta po pożarze. Sama ulica powstała w 1873, a w 1921 została wybrukowana. Wysadzana rzędami drzew, początkowo kasztanowcami i klonami, a następnie brzozami oraz lipami[1].

W przeszłości w obrębie Alei 3 Maja i ul. Reymonta 4 istniał cmentarz ewangelicki, z którego nagrobki z końca XVIII i początku XIX w. przeniesiono na nowy cmentarz ewangelicki utworzony w 1873 przy ul. Cmentarnej[2]. Plac ten parafia ewangelicka kupiła w 1795, zaś cmentarz formalnie zlikwidowano w 1995, jednak pochówki na nowym cmentarzu odbywały się już od 1877[3].

Nazwa

Ulica w przeszłości nosiła miana Aleksandryjskiej, Szkolnej, Lipowej, by w roku 1917 otrzymać nazwę alei 3 Maja. W okresie okupacji hitlerowskiej nosiła nazwę Lindenallee (alei Lipowej), a w latach 1952–1989 Bolesława Bieruta[4].

Najważniejsze obiekty

  • Ośrodek Sportu i Rekreacji
  • Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna
  • Budynek nr 12 (obecnie Miejski Ośrodek Kultury)
  • Prokuratura Rejonowa i Okręgowa

Zabytki

Budynek Miejskiego Ośrodka Kultury
Kamienica pod numerem 21
Kamienica pod numerem 23

Do rejestru zabytków wpisane są budynki[5]:

  • nr 12 – budynek Stowarzyszenia Wzajemnej Pomocy Przemysłowców i Handlujących Miasta Piotrkowa, 1912–13

Do gminnej ewidencji zabytków miasta Piotrkowa Trybunalskiego, oprócz obiektów z rejestru zabytków, są też wpisane budynki[6][7]:

  • nr 3 – kamienica, 1910
  • nr 4 – kamienica, 1910
  • nr 7 – kamienica (dawniej szkoła podstawowa), 2. poł. XIX w.
  • nr 8 – willa (Sanepid), 1910
  • nr 9 – dom
  • nr 10 – kamienica, koniec XIX w.
  • nr 11 – budynek handlowo-usługowy (dawniej kino), pocz XX w.
  • nr 14 – dom, 3. ćw. XIX w.
  • nr 16 – kamienica, 1910
  • nr 17 – kamienica, koniec XIX w.
  • nr 18 – kamienica, około 1903
  • nr 19 – kamienica, pocz. XX w.
  • nr 20 (Jagiellońska 17) – kamienica, 1890–1900
  • nr 21 (Piastowska 1) – kamienica
  • nr 23 – kamienica
  • nr 29 – kamienica
  • nr 36/38 – kamienica (zespół szkół), około 1913
  • nr 36/38 (Żeromskiego 29) – kamienica, 1890

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ ePiotrkow.pl - www.epiotrkow.pl [online], www.epiotrkow.pl [dostęp 2020-02-05] (pol.).
  2. ↑ Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 32.
  3. ↑ Piotrków Trybunalski. Trakt luterański (folder). Urząd Miasta Piotrkowa Trybunalskiego. Centrum Informacji Turystycznej.
  4. ↑ Dawny Piotrków - archiwalne zdjęcia i pocztówki m. Piotrków Trybunalski [online], www.dawnypiotrkow.pl [dostęp 2020-02-05].
  5. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2020-02-05].
  6. ↑ Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 39.
  7. ↑ Zmiana Studium zagospodarowania przestrzennego 2017 ↓, s. 113–114.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.