Aldona Borowicz (ur. 25 czerwca 1949 w Sztumie) – polska poetka, krytyk literacki, eseistka.

Debiutowała na łamach „Tygodnika Kulturalnego” w 1971. Laureatka wielu konkursów literackich. Publikowała swoje wiersze m.in. w: „Warmii i Mazurach”, „Czasie”, „Nowej Wsi”, „Poezji”, „Regionach”, „Nowym Wyrazie”, „Nurcie”, „Akcencie”, „Akancie”, „Autografie”, „Okolicach”, „Okolicy poetów”, „Notatniku satyrycznym” oraz almanachach i antologiach poetyckich. W swej twórczości Autorka nawiązuje do szeroko rozumianej kultury europejskiej - klasycznej, jak również na przykład do filozofii Wschodu. Bogactwo myśli i języka, często wzruszająca i osobista treść utworów, pozwalają na określenie poezji Aldony Borowicz jako oryginalnego zjawiska we współczesnej liryce polskiej.

Opublikowała również eseje i szkice literackie, poświęcone kobiecej poezji polskiej i światowej (Sylvia Plath, Anna Achmatowa, Marina Cwietajewa, Anna Świrszczyńska, Halina Poświatowska). Jej wiersze tłumaczono na język białoruski, litewski, rosyjski, słowacki.

Od kwietnia 2015 prezes Oddziału Warszawskiego Związku Literatów Polskich^[1].

Twórczość

• Monolog przed północą (Wydawnictwo „Pojezierze”, Olsztyn 1978)
• A ta radość pierwsza (Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1989)
• Ogniem otworzę drzwi (Wydawnictwo Arwil, Warszawa 2006)
• Cienie na rozwietrze (Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2014)

Nagrody

• Nagroda im. Witolda Hulewicza - Poetycka Książka Roku 2006, 2007

Przypisy

Bibliografia

• Aldona Borowicz w Leksykonie Warmii i Mazur
• Nagroda im. Witolda Hulewicza – Aldona Borowicz