Akita
Ilustracja
Widok z wieży portowej na centrum Akity
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Japonia

Prefektura

 Akita

Wyspa

Honsiu

Region

Tōhoku

Burmistrz

Motomu Hozumi

Powierzchnia

906,07[1] km²

Populacja (2020)
 liczba ludności
 gęstość


307 672[2]
340 os./km²

Nr kierunkowy

018

Kod pocztowy

010-8560

Symbole japońskie
Drzewo

brzostownica japońska

Kwiat

Rhododendron indicum

Położenie na mapie Akity
Mapa konturowa Akity, w centrum znajduje się punkt z opisem „Akita”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Akita”
Ziemia39°43′N 140°06′E/39,716667 140,100000
Strona internetowa

Akita (jap. 秋田市 Akita-shi)miasto i port morski w Japonii w północno-wschodniej części wyspy Honsiu nad Morzem Japońskim. Stolica prefektury Akita. Ma powierzchnię 906,07 km²[1]. W 2020 r. mieszkały w nim 307 672 osoby, w 136 634 gospodarstwach domowych[2] (w 2010 r. 323 600 osób, w 131 074 gospodarstwach domowych)[3].

Historia

Wieża zamku Kubota-jō
Chram Taiheizan Miyoshi Jinja
Akita Akarengakan Museum
Park Senshū

W XVII wieku znajdował się tu zamek rodu Satake[4]. Miasto ustanowiono 1 kwietnia 1889 roku. 21 października 1902 otwarto dworzec kolejowy Akita. 22 czerwca 1925 ruszyła komunikacja autobusowa, a 17 grudnia 1931 trolejbusowa. 1 kwietnia 1941 roku włączono w skład Akity miejscowości Tsuchizaki Minato, Terauchi, Hiroyamada i Araya. 16 czerwca 1954 otwarto szpital miejski, a 1 października tego samego roku do miasta przyłączono 12 otaczających je wiosek. 26 września 1961 roku otwarty został port lotniczy w Akita, a 26 czerwca 1981 nowy port lotniczy w Yuwa. 25 lipca 1991 ukończono budowę autostrady Akita Jidōsha-dō na odcinku z Akity do Yokote. 22 marca 1997 roku zaczął kursować Akita Shinkansen. 1 czerwca 2005 roku do Akity włączono sąsiednie miasteczka: Kawabe i Yuwa[5].

Klasztor Służebnic Eucharystii w Akita był w latach 1973–1981 miejscem objawień maryjnych i jest ośrodkiem kultu Matki Bożej z Akity[6].

Geografia

Akita w prefekturze Akita

Miasto leży w środkowo-zachodniej części prefektury nad Morzem Japońskim i rzeką Omono-gawa[4]. Zajmuje powierzchnię 906,07 km²[1]. Graniczy z miastami: Daisen, Katagami, Yurihonjō, Kitaakita i Semboku[7].

Transport

Przez miasto przechodzą linie kolejowe Akita Shinkansen, Ōu-honsen i Uetsu-honsen, autostrady Akita Jidōsha-dō i Nihonkai Tōhoku Jidōsha-dō oraz drogi: 7, 13 i 341. Znajduje się tu także port lotniczy Akita[7][8].

Demografia

1995 2000 2005[9] 2010[3] 2015[2] 2020[2]
331 597 336 646 333 109 323 600 315 814 307 672

Gospodarka

W mieście funkcjonuje przemysł rafineryjny, chemiczny i celulozowo-papierniczy oraz rzemiosło artystyczne[10].

Oświata

W mieście znajdują się uczelnie Akita International University oraz North Asia University[7].

Kultura

Dużą atrakcją turystyczną jest odbywający się w każdy sierpień festiwal latarni Kantō Matsuri[4]. W parku Senshū znajdują się: zamek Kubota-jō i Sakate Historical Museum. W mieście odwiedzić można również Akita Senshu Museum of Art, Akita University Mining Museum, Akita Prefectural Museum i Akita Akarenga-kan Museum. Do zabytków należą m.in.: ruiny zamku Akita-jō, świątynie Tentokuji i Hodaji[11][12].

Polityka

Miasta partnerskie[5]:

Przypisy

  1. 1 2 3 Geospatial Information Authority of Japan 2021 ↓, s. 16.
  2. 1 2 3 4 Statistics Bureau of Japan 2021 ↓.
  3. 1 2 Statistics Bureau of Japan 2014 ↓.
  4. 1 2 3 Käthe Roth (tłum.): Japan Encyclopedia. 2002, s. 20.
  5. 1 2 History of Akita City. [dostęp 2014-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-24)]. (ang.).
  6. Kult maryjny w Polsce i na świecie, Objawienie w Akita – Matka Boska z Akita (Japonia 1973), dostęp 2021-01-24.
  7. 1 2 3 Akita, Akita na: Google Maps. [dostęp 2014-05-03].
  8. Akita Prefectural Guide: Ilustrated Map of Akita. [dostęp 2014-05-05].
  9. Statistics Bureau of Japan 2011 ↓, s. 12.
  10. Akita, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2014-05-05].
  11. Akita Guide. s. 1–4. [dostęp 2014-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-10)]. (ang.).
  12. Akita Guide. s. 5–8. [dostęp 2014-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-10)]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.