Schematyczny rysunek akceleratora kołowego (synchrotronu)

Akcelerator kołowy (cykliczny) –- akcelerator, w którym przyspieszane cząstki poruszają się po torach zbliżonych do kołowych i spiralnych. Zakrzywienie toru wywołuje się za pomocą elektromagnesów rozmieszczonych na planie zbliżonym do okręgu. Elektromagnesy wytwarzają, synchronicznie z przebiegiem cząstek, pole elektryczne o dużej częstotliwości, albo wirowe pole elektryczne wytwarzane przez zmienny strumień magnetyczny. Podczas jednego cyklu cząstki doznają niewielkiego wzrostu energii, dlatego cykl przyspieszania jest powtarzany wielokrotnie.[1]

Akceleratorami kołowymi są betatron, cyklotron, mikrotron, synchrotron, akcelerator wiązek przeciwbieżnych.[1]

Największym akceleratorem kołowym jest Wielki Zderzacz Hadronów, o energii maksymalnej 6,5 TeV na wiązkę.[2]

Przypisy

  1. 1 2 Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).
  2. ↑ NCBJ - materiały prasowe. LHC, największy akcelerator na świecie gotowy do ponownego uruchomienia. „Focus”, 2015-03-15. Burda Publishing Polska. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.