Agrobiznes (również agrobusiness[1]) – działania człowieka mające na celu wytwarzanie finalnych produktów żywnościowych, począwszy od pozyskania surowców pierwotnych[2], a na gotowej żywności na stole konsumenta skończywszy.

Zakres agrobiznesu

Agrobiznes obejmuje:

  • przemysł wytwarzający środki produkcji dla rolnictwa i przemysłu spożywczego,
  • rolnictwo, pojmowane jako wytwórczość surowców żywnościowych i gotowej żywności,
  • skup surowców rolnych, ich przechowywanie i transport,
  • rybołówstwo i leśnictwo,
  • przemysł spożywczy,
  • hurtowy i detaliczny handel żywnością,
  • usługi związane z funkcjonowaniem tych zagadnień,
  • agroturystyka.

Marketing w agrobiznesie

Zadaniem dystrybutorów, usługodawców i agentów jest ułatwienie dostępności do towarów na rynkach docelowych. Pośrednicy prowadzą następujące działania:

  • zbieranie informacji niezbędnych do planowania i ułatwiania wymiany rynkowej
  • promowanie przez rozwój i rozpowszechnianie przekonywających wiadomości na temat produktów
  • wyszukiwanie klientów i zapewnienie trwałych kontaktów z nimi
  • dostosowanie podaży do wymagań nabywców, standaryzację produktów, pakowanie, magazynowanie itd.
  • negocjowanie – skierowanie na ostateczne porozumienie się co do cen i warunków sprzedaży
  • dystrybucję fizyczną towarów
  • finansowanie – pokrywanie z własnych środków kosztów obrotu, przepływu towarów

Podstawowi pośrednicy

  • handlowcy (lub odsprzedawcy), zajmujący się zaopatrzeniem w środki produkcji (na szczeblu hurtu i detalu)
  • handlowcy, prowadzący obrót żywnością (hurt i detal)
  • pośrednicy zajmujący się skupem produktów rolnych
  • pośrednicy, świadczący usługi ułatwiające, takie jak transport, pakowanie, przechowanie, magazynowanie, usługi bankowe, finansowe, ubezpieczeniowe, marketingowe.

Działania pośredników polegają na:

  • zbieraniu informacji o klientach, niezbędnej do planowania i ułatwiania wymiany
  • poszukiwaniu metod zapewniających trwałe kontakty z nabywcami
  • dostosowaniu podaży do wymagań nabywców
  • prowadzeniu negocjacji, skierowanych na ostateczne porozumienie się co do cen i warunków sprzedaży
  • fizycznej dystrybucji towarów

Przypisy

  1. ↑ Agrobusiness. Forsal.pl. [dostęp 2019-12-26].
  2. ↑ Leksykon ekoinżynierii. Gabriel Borowski (red.). Warszawa: Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej, 2010, s. 11. ISBN 978-83-89263-33-9.

Bibliografia

  • Franciszek Kapusta. Agrobiznes. Wyd. Difin, 2008, s. 310, ISBN 978-83-7251-931-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.