opat | |
Data i miejsce urodzenia |
ok. 1110 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 stycznia 1167 |
Czczony przez | |
Wspomnienie | |
Atrybuty |
księga, zwój |
Patron |
chorych na nerki i cierpiących z powodu kamieni nerkowych |
Szczególne miejsca kultu |
Aelred (Elred) z Rievaulx, również Ailred, właśc. staroang. Ælred, Æthelred (ur. ok. 1110 w Hexham, zm. 12 stycznia 1167 w Rievaulx) – angielski pisarz, opat cysterski (SOCist.) i święty Kościoła katolickiego i anglikańskiego[1][2].
Aelred był jednym z trzech synów Eilafa, kapłana św. Andrzeja w Hexham i skarbnika w Durham.
Spędził kilka lat na dworze króla św. Dawida I Szkockiego i został mistrzem domu zanim opuścił dwór aby wstąpić do opactwa cystersów w Rievaulx w wieku 24 lat (1134). Mógł być częściowo wykształcany przez Lawrence'a Durhama, który wysłał Aelredowi hagiografię św. Brygidy.
Został opatem powołanego przez niego nowego domu w Revesby w Lincolnshire w 1142, a później opatem w Rievaulx w 1147. Resztę życia spędził w klasztorze. Pod jego administracją mówi się, że wielkość opactwa wzrosła do kilkuset mnichów i czterystu braci zakonnych. Robił coroczne wizytacje do filii Rievaulx w Anglii i Szkocji i do francuskich opactw Citeaux i Clairvaux. W późniejszych latach u opata zanotowano wielkie cierpienia z powodu nieznanej choroby.
Był autorem kilku wpływowych książek na temat duchowości, a wśród nich Speculum caritatis ("Zwierciadło miłości", rzekomo napisany na wniosek św. Bernarda z Clairvaux) i De spiritali Amicitia ("O duchowej przyjaźni")[uwaga 1]. Napisał także siedem prac z historii, adresując je do Henryka II z Anglii, doradzając mu, jak być dobrym królem i oświadczając jak być prawdziwym potomkiem królów anglosaskich.
Do XX wieku Aelred był ogólnie znany jako historyk, a nie pisarz duchowy. Przez wiele wieków jego najbardziej znaną pracą był Żywot św. Edwarda, króla i wyznawcy.
Święty Aelred nigdy oficjalnie nie został kanonizowany. Przeniesienie relikwii do głównego ołtarza w Rievaulx miało miejsce w 1191 roku, a w 1476 roku jego kult zatwierdzono na kapitule generalnej cystersów[3].
Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim i anglikańskim obchodzone jest 12 stycznia za Martyrologium Rzymskim.
Cystersi wspominają świętego mnicha 3 lutego, natomiast diecezje: Hexham i Middlesbrough w Anglii 3 marca[3].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Przyjaźń duchowa (Spiritali amicitia), wydanie polskie ISBN 83-88524-62-3
Przypisy
- ↑ Saint Aelred of Rievaulx, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-03-04] (ang.).
- ↑ Ælred von Hexham - Ökumenisches Heiligenlexikon (niem.)
- 1 2 Saint Aelred na Saints.SQPN.com (ang.)
Bibliografia
- Święty Elred z Rievaulx, opat na brewiarz.katolik.pl [04.01.2011]
- Aelred z Rievaulx na DEON.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM za H.Frosem i F. Sową
- ISNI: 0000000116245633
- VIAF: 39386818
- LCCN: n79059105
- GND: 118643908
- LIBRIS: zw9cczph52x3s8d
- BnF: 11994300h
- SUDOC: 028024214
- SBN: CFIV084527
- NLA: 36341754
- NKC: jn20000700009
- BNE: XX1095483
- NTA: 069245134
- BIBSYS: 90653536
- CiNii: DA04370158
- Open Library: OL136062A
- PLWABN: 9810691603605606
- NUKAT: n00090296, n2004039255
- OBIN: 8916
- J9U: 987007279882505171
- CANTIC: a10036143
- CONOR: 205359715
- ΕΒΕ: 88620
- WorldCat: lccn-n79059105