Święty
Adrian z Canterbury OSB
opat
Data i miejsce urodzenia

w VII w.
Afryka Północna

Data i miejsce śmierci

9 stycznia ok. 710
Londyn

Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

9 stycznia i 5 marca w Polsce

Atrybuty

Habit, kosa

Patron

Strażników więziennych

Adrian z Canterbury (ur. w Afryce Płn., zm. 9 stycznia ok. 710) – mnich benedyktyński i opat w klasztorze pod Neapolem, święty Kościoła katolickiego.

Posiadał głęboką znajomość Pisma Świętego, był biegły w nauce ojców Kościoła, władał dobrze greką i łaciną. Wyznaczony przez papieża św. Witaliana na stanowisko arcybiskupa Canterbury. Wymówił się od tej godności, uważając się za niegodnego, zaproponował na to miejsce św. Teodora z Tarsu. Papież zgodził się, pod warunkiem że Adrian będzie doradcą Teodora.

Obaj wyruszyli do Brytanii w 668 roku. Podczas podróży Adrian został uwięziony przez Ebroina, burmistrza Neustrii we Francji, jako wysłannik wschodniego cesarza. Teodor ruszył w dalszą drogę sam.

Po uwolnieniu Adrian dotarł do Brytanii i został mianowany opatem w klasztorze pw. świętych: Piotra, Pawła w Canterbury (późn. opactwo św. Augustyna). Pod jego rządami szkoła klasztorna zdobyła sławę przyciągając wielu studentów z zagranicy.

Wspomnienie liturgiczne św. Adriana obchodzone jest w dzienną rocznicę śmierci[1] oraz 5 marca w Polsce.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Martyrologium Romanum. Libreria Editrice Vaticana, 2004, s. 90. ISBN 978-88-2097-210-3.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.