Adolf Sahanek

Data urodzenia	ok. 1848
Data i miejsce śmierci	10 grudnia 1911 Lwów
Miejsce spoczynku	Cmentarz Łyczakowski we Lwowie
Zawód, zajęcie	sędzia, prokurator
Narodowość	doktor
Odznaczenia

Adolf Bogudar Sahanek (ur. ok. 1848, zm. 10 grudnia 1911 we Lwowie) – doktor praw, sędzia i prokurator, c. k. radca dworu.

Życiorys

Adolf Bogudar Sahanek urodził się około 1848^[1]. Ukończył studia prawnicze uzyskując stopień naukowy doktora. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do służby państwa Austro-Węgier. Początkowo, od około 1870 był prowizorycznym adjunktem konceptowym w C. K. Namiestnictwie^[2]. Następnie przeszedł do służby wymiaru sprawiedliwości. Od około 1872 był auskultantem wschodniej Galicji w C. K. Sądzie Krajowym we Lwowie^[3], skąd od około 1873 był przydzielony do pracy w C. K. Sądzie Powiatowym w Glinianach^[4]. Od około 1875 był adjunktem w C. K. Sądzie Powiatowym w Uścieczku pełniąc funkcję sędziego dla spraw drobiazgowych^[5], od grudnia 1875 był adjunktem w C. K. Sądzie Powiatowym w Stryju^[6]. Od około 1879 pracował w C. K. Sądzie Krajowym we Lwowie, gdzie był adjunktem powiatowym (dla ksiąg gruntowych)^[7], a od około 1882 adjunktem sądowym^[8]. Następnie przeszedł do służby w C. K. Prokuratorii Państwa i w listopadzie 1883 został mianowany zastępcą prokuratora państwa w Tarnopolu^[9] i pełnił tę funkcję w kolejnych latach^[10]. Od około 1890 sprawował stanowisko pierwszego prokuratora w Samborze^[11]. Od około 1897 był radcą C. K. Sądu Obwodowego w Samborze^[12], a we wrześniu 1897 został mianowany prezydentem tego sądu^[13] i od tego czasu piastował ten urząd^[14]. Z dniem 13 czerwca 1898 został przeniesiony do Sanoka^[15] i objął posadę prezydenta tamtejszego C. K. Sądu Obwodowego^[16]. 30 grudnia 1898 został mianowany przewodniczącym sądu przysięgłych przy tymże sądzie na kadencję od 27 lutego 1899^[17]. Był prezydentem sądu w Sanoku do około 1900 (wówczas jako auskultant pracował tam Stanisław Adolf Sahanek)^[18]. Od około 1900 w randze radcy dworu był prezydentem C. K. Sądu Obwodowego w Stanisławowie i sprawował urząd do około 1909^[19][20][1]. Następnie został przeniesiony w stan spoczynku i do końca życia był na emeryturze^[21].

Należał do Sodalicji Mariańskiej^[1]. 28 października 1910 otrzymał I stopień szlachecki z przydatkiem „Edler von Bogodar”^[22]. Od 1910 zamieszkiwał we Lwowie przy ulicy Mikołaja Zyblikiewicza 22^[23][21]. Zmarł 10 grudnia 1911 we Lwowie na atak serca w wieku 63 lat^[21][1][24]. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie 12 grudnia 1911^[21]. Był żonaty z Katarzyną z domu Müller, z którą miał syna Aleksandra Bronisława Antoniego (ur. 1877, prawnik, adwokat, około 1901 auskultant w C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku^[25], od 1902 żonaty z Zofią, córką Augusta Ścibora-Rylskiego^[26]).

Odznaczenia

austro-węgierskie

• Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych^[20]
• Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych^[20]

Przypisy