Adelina Patti

Data i miejsce urodzenia	19 lutego 1843 Madryt
Data i miejsce śmierci	27 września 1919 Brecock
Typ głosu	sopran
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	śpiewaczka

Portret autorstwa Franza Winterhaltera z ok. 1860

Adelina Patti (ur. 19 lutego 1843^[1] w Madrycie, zm. 27 września 1919 w Brecock) – włoska śpiewaczka sopranowa.

Życiorys

Urodziła się w gmachu Opery w Madrycie, gdzie występowała jej matka - włoska śpiewaczka Caterina Chiesa Barilli.

Gdy miała sześć lat rodzina przeniosła się do USA. Jako ośmioletnia dziewczynka występowała na koncertach w Nowym Jorku, a 24 listopada 1859 debiutowała tam w głównej roli w Łucji z Lammermooru Gaetano Donizettiego.

W 1860 odbyła tournée po USA, od 1861 rozpoczęły się jej triumfalne występy na scenach Londynu, Paryża, Madrytu, Petersburga, Wiednia i Berlina. We Włoszech pojawiła się w 1866 śpiewając w Mediolanie, Rzymie i Neapolu. W latach 1872–1877 odbyła z Wieniawskim i Antonim Rubinsteinem pełne sukcesów tournée po Ameryce Północnej.

Śpiewała również u boku polskiego tenora Jana Reszke.

Od 1874 jej partnerem scenicznym (a od 1886 również życiowym - dla niego rozwiodła się z markizem de Caux) był francuski tenor Ernesto Nicolini^[2].

Była najlepiej opłacaną śpiewaczką w swoich czasach, np. za występ w Nowym Jorku otrzymała 5000 dolarów w złocie.

Jej kariera śpiewacza trwała 56 lat. Ostatnie lata życia spędziła w zakupionym przez siebie zamku Craig-y-Nos Castle w Walii.

Zmarła 27 września 1919 w swojej posiadłości. Została pochowana w Paryżu.

Jej repertuar obejmował przede wszystkim partie koloraturowe oraz liryczne, a także dramatyczne.

Przypisy

Bibliografia

• Józef Kański, Mistrzowie sceny operowej, PWM 1998, ISBN 83-224-1774-8