Adam Olgierd Uziembło
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

3 maja 1906
Kimry, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

30 października 1990
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1939, 1945–1948, 1956–1969

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
ludowe Wojsko Polskie

Stanowiska

1945–1948: zastępca dowódcy Poznańskiego Okręgu Wojskowego ds. politycznych,
zastępca dowódcy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego ds. politycznych,
1956–1959: komendant Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego,
1959–1969: sekretarz Rady Wyższego Szkolnictwa Wojskowego

Główne wojny i bitwy

kampania wrześniowa

Późniejsza praca

1970–1976: kierownik Zakładu Matematyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk Medal za Warszawę 1939–1945 Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945”
Grób Adama Uziembły na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Adam Olgierd Uziembło (ur. 3 maja 1906 w Kimrach, zm. 30 października 1990 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego, matematyk.

Życiorys

Pochodził z podlaskiej rodziny związanej z PPS. W 1920 wrócił z rodziną do kraju. Uczęszczał do Gimnazjum im. Tadeusza Reytana w Warszawie[1] i w 1924 zdał w nim maturę[2]. Do 1932 studiował na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego. 1925–1928 członek ZNMS „Życie”. Od 1928 był członkiem Komunistycznej Partii Polski. W latach 30. odbył służbę wojskową i został podporucznikiem rezerwy, w 1939 walczył w wojnie obronnej, wzięty do niemieckiej niewoli, więziony w Oflagu II C Woldenberg[3]. W lutym 1945 został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony do Wydziału Organizacyjnego Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego WP. W październiku 1945 został zastępcą dowódcy Poznańskiego Okręgu Wojskowego do spraw politycznych, a w grudniu 1947 zastępcą dowódcy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego do spraw politycznych[4].

W 1948 odszedł z wojska do pracy w oświacie. Jeden z najbliższych przyjaciół generała Józefa Kuropieski. W latach 1949–1954 więziony pod fałszywymi zarzutami.

W latach 1956–1957 członek tzw. Komisji Mazura. W latach 1956–1959 komendant Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego. W 1957 mianowany generałem brygady. W latach 1959–1969 sekretarz Rady Wyższego Szkolnictwa Wojskowego. W 1969 został przeniesiony w stan spoczynku. Uczestnik Konwersatorium „Doświadczenie i Przyszłość”. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera BII-1-4)[5].

Awanse

Działalność matematyczna

Zajmował się logiką matematyczną[1]. Po wojnie podjął przerwane studia i w 1956 uzyskał na Uniwersytecie Wrocławskim tytuł magistra matematyki na podstawie pracy O wzajemnej definiowalności funktorów zdaniowych[1]. W 1962 obronił na Uniwersytecie Wrocławskim pracę doktorską O jednościach i ideałach symetrycznej półgrupy przekształceń, a w 1968 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie logiki na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego na podstawie rozprawy Dwa modele funkcji wielowartościowych rachunku zdań[1]. W latach 1970–1976, po przejściu w stan spoczynku, pełnił funkcję kierownika Zakładu Matematyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach[1].

Rodzina

Syn Adama Uziembły i Marii z d. Wierzejskiej; po rozwodzie rodziców był wychowywany przez matkę[1]. Zawarł związek małżeński ze Stanisławą z d. Ryszkiewicz, z którą miał dwoje dzieci: syna Michała (ur. 1935) i córkę Annę (ur. 1937)[1].

Odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Roman Duda. Generał i matematyk: Adam Olgierd Uziembło (1906–1990). „Antiquitates Mathematicae”. 8(1), s. 141–149, 2014. Rzeszów: Polskie Towarzystwo Matematyczne. ISSN 1898-5203.
  2. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1924. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2021-02-21].
  3. Olesik 1988 ↓, s. 151.
  4. Jaworskiski 1984 ↓, s. 244.
  5. Cmentarz Wojskowy, Kwatera: B II, Rząd: 1, Grób: 4. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2021-02-21].

Bibliografia

  • Mieczysław Jaworski: Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego 1945–1965. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1984. ISBN 83-11-07115-2.
  • Roman Duda. Generał i matematyk: Adam Olgierd Uziembło (1906–1990). „Antiquitates Mathematicae”. 8(1), s. 141–149, 2014. Rzeszów: Polskie Towarzystwo Matematyczne. ISSN 2353-8813. 
  • Henryk P. Kosk, Generalicja Polska, tom II, Warszawa 2001. ISBN 83-87103-81-0.
  • Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990, t. IV, S-Z, Toruń 2010. ISBN 978-83-7611-800-0.
  • Jan Olesik: Oflag II C Woldenberg. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1988. ISBN 83-11-07518-2.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.