Adam Mazur
Ilustracja
Adam Mazur w 2019 r.
Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1929
Lwów

Data i miejsce śmierci

27 lipca 2019
Wrocław

Zawód, zajęcie

inżynier, działacz SITPChem

Narodowość

polska

Dzieci

2

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa Zasłużony dla Województwa DolnośląskiegoMedal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie

Adam Władysław Mazur[1] (ur. 24 grudnia 1929 we Lwowie, zm. 27 lipca 2019 we Wrocławiu[2]) – polski inżynier chemik.

Życiorys

Urodził się w rodzinie inteligenckiej osiadłej w Narolu, gdzie jego ojciec Władysław był urzędnikiem, a matka Maria Wanda z d. Mulak wywodziła się z lokalnej rodziny kupieckiej. Naukę rozpoczął w Publicznej Szkole Powszechnej w Narolu-Mieście. Podczas okupacji niemieckiej uczęszczał do polskiej szkoły powszechnej tamże, którą ukończył po szóstej klasie w 1942. W roku szkolnym 1943/44 kontynuował naukę w pierwszej klasie dwuletniej Szkoły Handlowej we Lwowie. Po przeniesieniu się w 1944 jego rodziny do Rzeszowa, uczęszczał do gimnazjum ogólnokształcącego które ukończył w 1947 w tamtejszym I. Państwowym Gimnazjum i Liceum im. ks. Stanisława Konarskiego. Pierwszą klasę licealną ukończył w II. Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stanisława Sobińskiego w Rzeszowie. W 1948 jego rodzina zamieszkała we Wrocławiu, gdzie rok później zdał egzamin dojrzałości w tamtejszym I. Państw. Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym[2][3]. Studia pierwszego stopnia na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej ukończył w 1953, a tytuł magistra inżyniera chemii uzyskał na tym wydziale w 1955[4].

Po ukończeniu studiów otrzymał nakaz pracy w Zakładach Koksowniczych „Makoszowy”, gdzie pracował do 1958 najpierw jako mistrz, a następnie jako kierownik oddziału węglowni. Potem krótko był starszym technologiem w Zakładach Koksowniczych „Walenty”, a następnie kierownikiem Wytlewni „Wujek” w Katowicach. W latach 1959-69 główny inżynier, a w latach 1969-1973 dyrektor naczelny Zakładu Wytwórczo-Doświadczalnego Koksu Formowanego w Blachowni Śląskiej (obecnej dzielnicy Kędzierzyna-Koźla)[5][6]. W latach 1973-1981 dyrektor ds. technicznych Zakładów Chemicznych „Blachownia” w Kędzierzynie-Koźlu, a w latach 1982-1990 ich dyrektor naczelny[7][8].

Od 1969 członek PZPR, od 1985 członek Komitetu do Spraw Nauki i Postępu Technicznego przy Radzie Ministrów, powołany w skład Komitetu Nagród Państwowych na okres kadencji 1988-1991[5]. Prezes zarządu głównego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego (SITPChem) przez trzy kadencje w latach 1981–1990[6][9]. W tym czasie przez jedną kadencję wiceprezes Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT i przez jedną kadencję wiceprzewodniczący Rady Głównej NOT[6]. Po przejściu na emeryturę w 1990 został wiceprezesem SITPChem. W latach 2006–2010 był prezesem oddziału tej organizacji we Wrocławiu, a następnie jego prezesem honorowym[2][3]. Wyróżniony godnością Członka Honorowego SITPChem[10].

Odznaczenia i wyróżnienia państwowe

Nagrody i odznaczenia polskich stowarzyszeń i organizacji

Przypisy

  1. Księga dla urodzonych w Szpitalu Powszechnym we Lwowie Urzędu Parafialnego Obrz. Łac. przy Szpitalu Powszechnym, Lwów, ul. Głowińskiego 7, tom XII str. 445
  2. 1 2 3 Pogrzeb kol. Adama Mazura. [dostęp 2019-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-06)].
  3. 1 2 Jerzy Polaczek. Ludzie polskiej chemii, Mgr inż. Adam Mazur. „Przemysł Chemiczny”. 84/12, s. 902–904, 2005.
  4. Archiwum Politechniki Wrocławskiej, s. 62/4 p.8.
  5. 1 2 3 4 5 6 7 8 Kto jest kim w Polsce, Informator biograficzny. Wydawnictwo Interpress, Warszawa, 1989, s. 822. ISBN 83-223-2491-X.
  6. 1 2 3 Adam Mazur. 40 lat stowarzyszeniowej kariery. „Chemik”, s. 14–17, 1994. ISSN 0009-2886.
  7. Teodor Bek: Szkice Kędzierzyńsko-Kozielskie. Wczoraj i dziś Zakładów Chemicznych „Blachownia” w Kędzierzynie-Koźlu. 1993.
  8. Wydawnictwo jubileuszowe Blachownia Holdings SA z okazji 50-lecia Zakładów Chemicznych "Blachownia", Kędzierzyn-Koźle, 2002.
  9. Henryk Pilarczyk: Historia kędzierzyńsko-kozielskiego oddziału SITPChem, W pogoni za pełną satysfakcją w działalności SIT-owskiej. Zakład Wydawniczy SITPChem CHEMPRESS, Gliwice, 2002, s. 31-47. ISBN 83-913226-2-9.
  10. Członek Honorowy SITPChem. [dostęp 2019-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-05)].
  11. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 lutego 2005 r. o nadaniu orderu i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 30, poz. 424).
  12. Uchwała Sejmiku Województwa Dolnośląskiego z dnia 26 września 2013 r.
  13. Uchwała Rady Głównej Naczelnej Organizacji Technicznej z dnia 25 czerwca 1987 r.
  14. Medal im. Wojciecha Świętosławskiego. [dostęp 2019-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-05)].
  15. Protokół z posiedzenia Zarządu Głównego Federacji Stowarzyszeń Naukowych NOT z dnia 26 sierpnia 2010 r.
  16. Andrzej Puszyński. Dzień Chemika we Wrocławiu. „Przemysł Chemiczny”. 95/8, s. 1449, 2016. ISSN 0033-2496.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.