kapitan sanitarny | |
Data i miejsce urodzenia |
22 listopada 1891 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
między 4 a 7 kwietnia 1940 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Adam Lukas (ur. 22 listopada 1891 w Krakowie, zm. między 4 a 7 kwietnia[1] 1940 w Katyniu) – kapitan sanitarny Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej[2].
Życiorys
Był synem Antoniego i Marii z Janickich[3]. Żołnierz Legionów Polskich[4]. Przeszedł kampanię karpacką i wołyńską. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Dekretem z dnia 8 sierpnia 1920 został mianowany urzędnikiem wojskowym w X randze i powołany do służby wojskowej na czas wojny aż do demobilizacji i otrzymał przydział do Ekspozytury Sekcji Opieki MSWojsk. w Krakowie[5].
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku. Był komendantem parku sanitarnego w Krakowie[3]. 1 marca 1924 rozporządzeniem Prezydenta RP został przemianowany z urzędnika wojskowego na oficera w stopniu porucznika korpusu sanitarnego, dział sanitarno-administracyjny ze starszeństwem z dniem 1 grudnia 1920 i 1.6 lokatą. Oddziałem macierzystym Lukasa był wtedy V batalion sanitarny[6][7]. W 1929 został przeniesiony służbowo z 5 Okręgowego Szefostwa Sanitarnego do 5 Szpitala Okręgowego na stanowisko oficera materiałowego[8]. W 1932 był w stopniu porucznika (grupa oficerów administracji sanitarnej)[9][10] kierownikiem kancelarii 5 Szpitala Okręgowego. Awansował do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 i 4 lokatą. W marcu 1939 był dowódcą plutonu gospodarczego i pomocnikiem kierownika pracowni bakteriologicznej 5 Szpitala Okręgowego w Krakowie[11].
Podczas kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów. Według stanu z kwietnia 1940 był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 3 a 5 maja 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD[1] – lista wywózkowa bez numeru[12], z 1 kwietnia 1940[1]. Został zamordowany między 4 a 7 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[1]. Nie został zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943[13].
Sąd Grodzki w Krakowie postanowieniem z dnia 28 lutego 1947 uznał Adama Lukasa za zmarłego.
W archiwum IPN znajdują się wspomnienia siostrzenicy kapitana.
Życie prywatne
Żonaty z Józefą z Dietrichów. Brat Romualda Lukasa (ur. 16 września 1897 w Krakowie, zm. 1940 w Katyniu) - ppor. rez. taborów Wojska Polskiego (5 dywizjon taborów), inżynier, ofiara zbrodni katyńskiej. Żonaty, miał córkę Urszulę
Upamiętnienie
- Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień pułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)
- Dąb Pamięci zasadzony 28 kwietnia 2013 na cmentarzu w Larnace, Cypr pod patronatem Ambasady Polskiej w Nikozji[14]
Ordery i odznaczenia
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, s. 473.
- ↑ Jędrzej Tucholski , Mord w Katyniu, 1991, s. 157 .
- 1 2 Kiński i inni, Katyń, Księga Cmentarna, 2000, s. 351 .
- ↑ Komunikat - Koło Żołnierzy Formacyj Pozapułk. b. Legjonów Polskich, Nr 3/36, 1936, s 3.
- ↑ „Dziennik Personalny” (R.1, nr 35), MSWojsk., 15 września 1920, s. 870, 876 .
- ↑ „Dziennik Personalny” (R.5, nr 30), MSWojsk., 27 marca 1924, s. 151 .
- ↑ Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk, 1924, s. 1045, 1143 .
- ↑ „Dziennik Personalny” (R.10, nr 15), MSWojsk, 22 sierpnia 1929, s. 316 .
- ↑ „Dziennik Personalny” (R.12, nr 5), MSWojsk., 3 sierpnia 1931, s. 280 .
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych Korpusu Sanitarnego, Warszawa: MSWojsk, 1930, s. 52 .
- ↑ Rybka R. , Stepan K. , Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006, s. 388, 893 .
- ↑ Jędrzej Tucholski , Mord w Katyniu, 1991, s. 626 .
- ↑ Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.
- ↑ Katyń ... ocalić od zapomnienia [online], nikozja.msz.gov.pl [dostęp 2019-03-02] .
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 92, poz. 124 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ „Dziennik Personalny” (R.13, nr 8), MSWojsk., 4 lipca 1932, s. 332 .
- ↑ „Dziennik Personalny” (R.19, nr 3), MSWojsk., 11 listopada 1938, 55, „za zasługi w służbie wojskowej” .
- 1 2 Na podstawie fotografii http://www.muzeumkatynskie.pl/pl/54032/11387/fotografia_henryk_lisowski_w_mundurze_podpulkownika_mk_1339_ik.html
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa. Ministerstwo Spraw Wojskowych. 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa. Ministerstwo Spraw Wojskowych. 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych Korpusu Sanitarnego, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1930.
- Dzienniki Personalne, Warszawa, Ministerstwo Spraw Wojskowych.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.