Adam Lisiewicz
Ilustracja
Adam Lisiewicz (w 1928)
Data i miejsce urodzenia

26 września 1889
Lwów

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 1948
Londyn

Kierownik Konsulatu RP w Essen
Okres

od 1925
do 1926

Poprzednik

Leon Barciszewski

Następca

Jan Łodzia-Brodzki

p.o. szefa Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP
Okres

od 1928
do 1931

Poprzednik

Stefan Markowski

Następca

Bronisław Hełczyński

Konsul generalny RP w Monachium
Okres

od 1931
do 1937

Poprzednik

Aleksander Ładoś

Następca

Konstanty Jeleński

Konsul generalny RP w Marsylii
Okres

od 1940
do 1942

Poprzednik

Jan Rozwadowski

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Order Zasługi Cywilnej (Bułgaria) Krzyż Komandorski I klasy Orderu Białej Róży Finlandii Komandor Numerowany Orderu Karola III (Hiszpania) Krzyż Komandorski Orderu Węgierskiego Zasługi (cywilny) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Adam Lisiewicz (siódmy z lewej)

Adam Bronisław Lisiewicz (ur. 26 września 1889 we Lwowie, zm. 21 kwietnia 1948 w Londynie) – major piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, prawnik, urzędnik konsularny i dyplomata.

Życiorys

Urodził się 26 września 1889 we Lwowie, w rodzinie adwokata Aleksandra i Matyldy z Radziszewskich h. Radwan (zm. 1940)[1]. W 1907 ukończył gimnazjum klasyczne we Lwowie, a w 1913 Uniwersytet Franciszkański we Lwowie, gdzie uzyskał tytuł doktora prawa. W młodości należał do organizacji Polska Młodzież Narodowo-Bezpartyjna (współzałożycielem był Adam Skwarczyński)[2]. W latach 1909–1912 działał w Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckim. W latach 1913–1914 pracował jako kandydat adwokatury.

W czasie I wojny światowej służył w stopniu porucznika w 6 Pułku Piechoty Legionów. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 114. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[3]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 29 pułku piechoty w Kaliszu[4].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do polskiej służby zagranicznej, w której pełnił szereg funkcji, m.in. referenta w MSZ (1918–1920), wicekonsula i kierownika wicekonsulatu w Warnie (1920), referenta w MSZ (1920–1921), pracownika konsulatu w Brukseli (1921–1923), konsula/kierownika wydziału konsularnego w Kopenhadze (1923–1925), kier. konsulatu w Essen (1925–1926), i radcy emigracyjnego ambasady w Paryżu (1926–1928). Powierzono mu obowiązki p.o. szefa Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP (1928–1931). Następnie powrócił do MSZ – był Konsulem generalnym w Monachium (1931–1937) oraz w Marsylii (1940–1942).

Zmarł 21 kwietnia 1948. Pochowany na cmentarzu katolickim St. Mary w Londynie[5]. Jego symboliczny grób znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera PPRK-1-21,22)[6].

Życie prywatne

Żonaty. Ojciec Aleksandra (1925–1969) i Adama (1935–1948)[7].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Adam Bronisław Lisiewicz M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2022-06-09].
  2. ↑ Jan Hulewicz. Polemika. W sprawie udziału Galicji w walce o szkołę Polską. „Muzeum”. Z. 1, s. 58, 1937.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 468.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓.
  5. ↑ Polish Graves in North, West & South London cemeteries and churches1: St. Mary’s Cemetery [dostęp 2022-06-09].
  6. ↑ Cmentarz Stare Powązki: LISIEWICZOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-31].
  7. 1 2 Kwestionariusz [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-12-28].
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923, s. 30.
  9. ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  10. ↑ M.P. z 1928 r. nr 246, poz. 568 „za zasługi na polu opieki nad wychodźcami polskimi zagranicą”.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.