Adam Kazimierz Szaniawski
Ilustracja
Herb
Junosza
Data śmierci

1725

Ojciec

Felicjan Szaniawski

Żona

Zofia z Duninów Głuszyńskich

Dzieci

Ewa Marianna

Adam Kazimierz Szaniawski herbu Junosza (zm. 1725) – kasztelan lubelski w latach 1705–1725, pisarz ziemski łukowski w latach 1687–1705, podstarości lubelski w latach 1701–1705, podstarości łukowski w latach 1684–1687, komornik ziemski łukowski w 1677 roku, wojski krasnostawski w 1674 roku, pisarz grodzki łukowski w 1674 roku[1], poseł na sejmy.

Życiorys

Dwukrotnie w 1674 pełnił funkcję poborcy pogłównego generalnego z województwa lubelskiego. Zapewne 13 marca 1676 otrzymał nominację na wojskiego krasnostawskiego. W 1677 obrano go poborcą podymnego w województwie lubelskim. W latach 1677–1678 sprawował urząd komornika ziemskiego lubelskiego. W 1684 został podstarościm łukowskim. W latach 1685–1686 był tenutariuszem starostwa lubelskiego. 11 września 1686 sejmik lubelski powołał go w skład sądu skarbowego ziemi łukowskiej. Przed 7 lipca 1687 dostał urząd pisarza ziemskiego łukowskiego. W maju 1688 wszedł do powołanej przez sejmik lubelski komisji do rewizji ksiąg grodzkich lubelskich. W czasie bezkrólewia po śmierci Jana III został obrany 27 lipca 1696 sędzią kapturowym województwa lubelskiego. Reprezentował ziemię łukowską w Trybunale Koronnym w kadencji 1698–1699. 13 września 1701 został obrany posłem z sejmiku lubelskiego do króla Augusta II. Poseł na sejm 1703 roku z województwa lubelskiego[2]. Za starania o bezpieczne przechowanie ksiąg trybunalskich i grodzkich sejm ten przyznał mu 1 tysiąc talarów oraz 10 kwietnia 1704 starostwo kąkolownickie. Był konsyliarzem województwa lubelskiego w konfederacji sandomierskiej 1704 roku[3]. 4 listopada 1705 dostał nominację na kasztelana lubelskiego. W kadencji 1709–1710 był deputatem do Trybunału Koronnego. Był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku[4]. Był posłem na sejm w 1712, sejm niemy w 1717 powołał Szaniawskiego w skład trybunału skarbowego. Na sejmie 1724 wyznaczony został do deputacji do konferencji z dyplomatami państw obcych. Po krewnym Feliksie Konstantym przejął patronat nad kaplicą rodową Szaniawskich w kościele Dominikanów w Lublinie. Ufundował w niej marmurową tablicę epitafijną Szaniawskich z datą 21 maja 1721. Był fundatorem kościoła w parafialnego w Trzebieszowie. Szaniawski zmarł między 8 maja a 23 sierpnia 1725, pochowany został zapewne w podziemiach rodzinnej kaplicy w Lublinie.

Przypisy

  1. ↑ Wiesław Bondyra, Urzędnicy grodzcy lubelscy w czasach saskich. Spisy, w: Almanach Historyczny, 2021, t. 23, z. 1, s. 76.
  2. ↑ Jarosław Poraziński, Sejm lubelski w 1703 roku i jego miejsce w konfliktach wewnętrznych na początku XVIII wieku, Warszawa-Poznań-Toruń 1988, s. 126.
  3. ↑ Actum In Castro Sandomiriensi Sabbato Ante Festvm Sanctorvm Viti & Modesti Martyrvm Proximo, Anno Domini Millesimo Septingentesimo Qvarto, [b.n.s.].
  4. ↑ Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 99.

Bibliografia

  • Andrzej Haratym Adam Kazimierz Szaniawski h. Junosza, [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XLVI wyd. 2009–2010 s. 611–613 wersja elektroniczna
  • Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s.].
  • Urzędnicy województwa lubelskiego XVI-XVIII w. Spisy”. Oprac. Witold Kłaczewski i Wacław Urban, Kórnik 1991, s. 128.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.