 pułkownik artylerii | |
| Data i miejsce urodzenia |
7 listopada 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 kwietnia 1964 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
1 Pułk Artylerii Polowej Lwów → 5 Pułk Artylerii Polowej, |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
_2r_BAR.svg.png.webp){kind=small}   | |
.png.webp){kind=small}
Adam Józef Riedl (ur. 7 listopada 1896 we Lwowie, zm. 10 kwietnia 1964 w Warszawie) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 7 listopada 1896 we Lwowie, w rodzinie Jana[1]. Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer c. i k. armii został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony do stopnia podporucznika[2]. U kresu wojny w listopadzie 1918 uczestniczył w obronie Lwowa w 1918 w trakcie wojny polsko-ukraińskiej w szeregach 1 pułku artylerii polowej Lwów[3]. Został awansowany na stopień porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[4], a następnie na stopień kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem z 1 lipca 1923[5]. W latach 20. był oficerem w macierzystym 5 pułku artylerii polowej, w tym w 1923 na stanowisku adiutanta sztabowego[6][7]. W 1928 był oficerem Centrum Wyszkolenia Artylerii[8]. Był instruktorem na kursach artyleryjskich w Toruniu[3]. Został awansowany na stopień majora artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931[9]. W 1932 był oficerem 14 pułku artylerii lekkiej w Poznaniu[10]. W późniejszych latach 30. został awansowany na stopień podpułkownika. W 1939 był dowódcą sformowanego w tym roku 55 pułku artylerii lekkiej.
Podczas II wojny światowej został oficerem Polskich Sił Zbrojnych. W stopniu podpułkownika był dowódcą 2 pułku artylerii motorowej od 10 kwietnia do 18 listopada 1943, po czym został zastępcą dowódcy artylerii dywizyjnej 1 Dywizji Pancernej[11][12]. Do końca życia pozostawał w stopniu pułkownika artylerii[3].
Zmarł 10 kwietnia 1964 w Warszawie[3]. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 30BII-6-25)[13].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie, przed 1923)[3]
- Złoty Krzyż Zasługi (25 maja 1939)[14]
- Medal Niepodległości (9 listopada 1933)[15]
Przypisy
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne - Adam Józef Riedl Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w Rejonowych Komendach Uzupełnień [dostęp 2022-01-17].
- ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 96.
- 1 2 3 4 5 Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 1 (6), s. 66, Maj 1964. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 821.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 745.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 723.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 646.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 434, 462.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 184.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 682.
- ↑ Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 261, 275.
- ↑ Szczurowski 2001 ↓, s. 122.
- ↑ Lista pochowanych. Adam Riedl. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-10-01].
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rozkazy dzienne 1 Pułku Artylerii Ciężkiej i 2 Pułku Artylerii Motorowej 1943 rok. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. R.14. [dostęp 2016-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)].
- Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.