Adam Ginsbert
Data i miejsce urodzenia

17 maja 1914
Łódź

Data i miejsce śmierci

28 czerwca 1994
Warszawa

Profesor zwyczajny, dr hab.
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1958
Szkoła Główna Planowania i Statystyki

Habilitacja

1960
Szkoła Główna Planowania i Statystyki

Uczelnia

Szkoła Główna Planowania i Statystyki Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu Filia w Jeleniej Górze

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”

Adam Ginsbert, także: Adam Ginsbert-Gebert (ur. 17 maja 1914 w Łodzi[1], zm. 28 czerwca 1994 w Warszawie[2][3]) – profesor i urzędnik państwowy.

Życiorys

Adam Ginsbert pochodził z rodziny urzędniczej jako syn Edmunda. W 1931 ukończył Gimnazjum im. Bolesława Prusa w Łodzi, a następnie podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, które przerwał w 1935 celem odbycia służby wojskowej w Szkole Podchorążych 16 Dywizji Piechoty w Grudziądzu oraz w 66 pułku piechoty w Chełmnie nad Wisłą. Po ukończeniu służby wojskowej wznowił studia, które skończył w 1939 uzyskując tytuł magistra prawa[3][1].

W 1939 wziął udział w kampanii wrześniowej jako sierżant podchorąży. Uczestniczył w bitwie nad Bzurą, po której dostał się do niewoli niemieckiej, z której udało mu się uciec. Powrócił do Łodzi, a następnie wraz z żoną przeniósł się do Białegostoku gdzie od 1940 do czerwca 1941 był nauczycielem w Kolejowej Szkole Średniej nr 4. Po ataku Niemiec na ZSRR podjął pracę nauczyciela w Kolejowej Szkole Średniej nr 17 w Akbułaku, podlegającej Orenburskiej Dyrekcji Kolei, gdzie pracował do czerwca 1944. W tym samym roku przeniósł się do Białegostoku, gdzie podjął pracę w starostwie powiatowym, a następnie został kierownikiem Oddziału Organizacyjnego i Zastępcy Naczelnika Wydziału Ogólnego w Urzędzie Wojewódzkim. W styczniu 1945 przeniósł się do Łodzi, gdzie objął stanowisko Naczelnika Ogólnego Urzędu Wojewódzkiego. W marcu 1945 został Dyrektorem Zarządu Miejskiego w Łodzi. Na tym stanowisku pracował do 1950[3][1].

W marcu 1950 został powołany na wiceprzewodniczącego Prezydium Rady Narodowej w Łodzi i Przewodniczącego Miejskiej Komisji Planowania Gospodarczego. W listopadzie 1951 został Dyrektorem Generalnego Zarządu MPRB w Ministerstwie Gospodarki Komunalnej, a później również Centralnego Zarządu Przedsiębiorstw i Urządzeń Komunalnych. Został również członkiem kolegium ministerstwa. W 1952 podjął się organizacji i kierownictwa Katedry Gospodarki Miejskiej w Szkole Głównej Planowania i Statystyki, którą prowadził do 1968 r. W 1954 został zastępcą profesora, w 1958 obronił pracę doktorską, a w 1960 został doktorem habilitowanym. W latach 1955–1958 pracował jako dziekan Wydziału Ekonomiki Przemysłu na SGPiS, w latach 1958–1959 jako prodziekan Wydziału Ekonomiki Produkcji, natomiast w latach 1961–1964 również jako dziekan. W 1965 został profesorem nadzwyczajnym oraz prorektorem SGPIS, którym był do 1968. W 1972 rozpoczął pracę w Zakładzie Gospodarki Miejskiej w jeleniogórskiej filii Akademii Ekonomicznej im. O. Langego we Wrocławiu. Zakładem oraz Katedrą Gospodarki Miejskiej kierował do 1984. W 1979 został profesorem zwyczajnym[3][1]. W okresie od 1981 do 1984 był prodziekanem Wydziału Ekonomiczno-Społecznego w SGPiS oraz kierownikiem Zakładu Planowania Ekonomiki Miast, a także kierownikiem Podyplomowego Studium Gospodarki Miejskiej[3][1].

Adam Ginsbert był członkiem Zespołu Dydaktyczno-Naukowego Nauk Ekonomicznych w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Techniki. Należał również do wielu rad naukowych różnego rodzaju instytucji. Dorobek naukowy Ginsberta zawiera około 400 publikacji: ponad 60 monografii, studiów i rozpraw, 30 podręczników i skryptów, około 150 artykułów, 45 prac badawczych, a także ponad 100 pozostałych publikacji. Adam Ginsbert był promotorem około 500 prac magisterskich, a także 23 prac doktorskich, w tym m.in. Ryszarda Brola, Jerzego Zaparta, Anny Ciosek, Marka Obrębalskiego, Mariana Maciejuka[3][1].

Od nazwiska Adama Ginsberta pochodzi łodzianizm „ginsbertówki”, oznaczający podcienia przy Starym Rynku w Łodzi, których Adam Ginsbert był pomysłodawcą[4].

Ordery i odznaczenia

Nagrody

  • Nagroda Miasta Łodzi za pracę w dziedzinie nauk ekonomicznych związanych z Łodzią (1962)[8]
  • nagroda indywidualna II stopnia Ministra Szkolnictwa Wyższego za autorstwo podręcznika akademickiego (1966)
  • nagroda indywidualna II stopnia Ministra Szkolnictwa Wyższego za kształcenie kadry naukowej (1980)
  • nagroda indywidualna za osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze (1983)[3][1]

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Marian Maciejuk, Wspomnienia o Profesorze Adamie Ginsbert-Gebercie [online], 2014.
  2. ↑ Spis zmarłych. Nazwiska z zakresu Gh-Giń » Lista zmarłych « [online], nekrologi-baza.pl [dostęp 2022-03-11] (pol.).
  3. 1 2 3 4 5 6 7 Ryszard Brol i inni, Jeleniogórska akademicka szkoła gospodarki miejskiej – historia i dorobek, 2019, OCLC 1242379416 [dostęp 2022-03-11].
  4. ↑ Łodzianizmy. Ginsbertówki – czym są i gdzie ich szukać? Spieszcie się przed remontem! [online], Urząd Miasta Łodzi [dostęp 2022-03-11] (pol.).
  5. ↑ M.P. z 1946 r. nr 93, poz. 175 „w uznaniu zasług położonych dla dobra demokratycznej Polski w dziele zabezpieczenia porzuconego przez okupanta mienia, odbudowy i uruchomienia miejskich zakładów pracy, jak również stworzenia życia gospodarczego i społecznego na terenie m. Łodzi”.
  6. ↑ M.P. z 1946 r. nr 25, poz. 41 „w uznaniu wielkich zasług pracowników m. Łodzi, położonych dla dobra Demokratycznej Polski w dziele zabezpieczenia porzuconego przez okupanta mienia, odbudowy i uruchomienia Miejskich Zakładów Użyteczności Publicznej, uczelni i licznych warsztatów pracy, jak również stworzenia życia gospodarczego i społecznego w m. Łodzi”.
  7. ↑ M.P. z 1955 r. nr 29, poz. 277 – Uchwała Rady Państwa z dnia 11 stycznia 1955 r. nr 0/78 – na wniosek Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów.
  8. ↑ Nagrody Miasta Łodzi [dostęp 2023-06-04].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.