Adam Bartnikiewicz (ur. 1972 we Wrocławiu) – polski wokalista, kompozytor, autor tekstów.

Kariera

W 1990 roku założył grupę muzyczną Konkwista 88, z którą grał do 2005 roku. W 1997 roku wraz z gitarzystą Olafem Jasińskim z zespołu Honor założył projekt Adam & Olaf, pod którego szyldem wydał album pt. Ziemia Wiecznych Prawd, po czym rozwiązał grupę. W 2003 roku założył zespół Contra Boys, z którym nagrał trzy albumy^[1]. W 2007 roku założył projekt Predator, z którym wydał płytę pt. Hunt pod szyldem wytwórni White Noise Records.

Do innych projektów muzycznych Bartnikiewicza należą: S.O.L. („Save Our Land”), White Fist, Frankenstein i Godzina Zero^[2][3]. Przygotował też mastering dla metalowej grupy Silent Confusion na ich album „The Gods and the Leaders”.

Pracuje jako realizator dźwięku w telewizji Polsat we Wrocławiu^[4]. W pracy zawodowej pracował przy realizacjach telewizyjnych, m.in.:

• 2009 – Rajskie klimaty dźwięk,
• 2009 – „N1ckola, the lonelygirl15 universe”, dźwięk,
• 2007 – Sex FM muzyka, dźwięk,
• 2005–2006 – Warto kochać, dźwięk,
• 2005–2007 – Biuro kryminalne, dźwięk (odcinki: 1–16),
• 2011 – Świat według Kiepskich, dźwięk (odcinek 366).
• 2011 – Głęboka woda
• 2017–2019 – Wataha
• 2018–2022 – Ślad (realizacja dźwięku).

W 2017 roku pracował przy filmie Twój Vincent jako dźwiękowiec.

Popularność

Adam Bartnikiewicz jest założycielem zespołu Konkwista 88, który był, obok Honoru, najbardziej znaczącą polską grupą RAC. Zdaniem autorów opracowania Skinheadzi a ultraprawica w krajach Europy Środkowej „Muzycy pochodzący z Wrocławia to właściwie wizytówka polskiego nurtu tej muzyki, a członkowie zespołu z dumą mówią o sobie, iż każdy biały patriota na świecie pytany o Polskę, kojarzy ją z K88. [...] Poprzez uczestnictwo w przeróżnych płytach składankowych grupa zyskała sobie przychylność zwolenników skrajnej prawicy na całym świecie”^[5]. Również kwartalnik Nigdy Więcej stwierdza, że „jednym z bardziej znanych przykładów ekspansji skrajnej prawicy jest działalność Adama Bartnikiewicza – byłego lidera Konkwisty 88. Jego późniejsze ansamble – takie jak Predator, Save our Land czy White Fist – są bardziej cenione i znane za granicą niż w rodzinnym kraju. Miernikiem popularności jest fakt dobrze rozwiniętej dystrybucji jego płyt nie tylko w Europie, ale również w Rosji i Stanach Zjednoczonych. Bez problemu znajdziemy tam również recenzje każdej jego produkcji. Pierwsza grupa Bartnikiewicza była doskonale znana poza granicami naszego kraju już w latach 90”^[6].

Politolog dr Przemysław Witkowski, na łamach Krytyki Politycznej, zalicza go do „ważnych postaci wrocławskiego środowiska nacjonalistycznego”, podkreślając iż „Adam Bartnikiewicz przez 15 lat istnienia zespołu [Konkwista 88] występował na najważniejszych skinowskich imprezach w Europie”^[7]. Wokalista w swych poglądach łączy nacjonalizm z „czystością rasową”. Na zarzuty krytyków związanych z Obozem Narodowo-Radykalnym, iż dla K88 ważniejsza była rasa niż naród, odpowiedział: „czym jest Naród bez czystości rasowej? Naród, który nie posiada tożsamości rasowej i traci swoje białe dziedzictwo! Bo czym jest biały Naród bez białej skóry?”^[8].

Dyskografia

• 1997 – Adam & Olaf "Ziemia wiecznych prawd"^[9]
• 2000 – Adam & Olaf "Ziemia wiecznych prawd" (reedycja)
• 2000 – White Fist "Make a Stand"
• 2001 – White Fist "Follow The Warrior Way"
• 2002 – Godzina Zero "Prawo Ulicy"^[10]
• 2003 – S.O.L. "Warmaker"
• 2005 – White Fist "We Are Ready For The Call"
• 2005 – S.O.L. "Extreme Solutions"
• 2006 – Frankenstein "Eye For An Eye"
• 2006 – S.O.L. "Manhunt"
• 2007 – Predator "Hunt"
• 2007 – Frankenstein/Hatred "Sparta"
• 2008 – S.O.L. "The law belongs to stronger"
• 2008 – Godzina Zero "To jest mój znak"^[10]
• 2008 – Godzina Zero "Godzina Zero" (winyl)^[10]
• 2009 – Godzina Zero "To jest mój znak" (reedycja)^[10]
• 2013 – Trydent "Tak Daleko, Tak Blisko"^[11]
• 2017 – Harpagan "Nadciąga sztorm".

Przypisy

Bibliografia

• Mirosław Zdulski, Ida Wrzesień, Tomasz Zdulski: Ciernie miasta. Skinheadzi a ultraprawica w krajach Europy Środkowej. Jelenia Góra: Karkonoska Państwowa Szkoła Wyższa w Jeleniej Górze, 2011. ISBN 978-83-61955-14-6.

Linki zewnętrzne

• Adam Bartnikiewicz w bazie filmpolski.pl