Achlya
Ilustracja
Zarodniki, zarodnie i strzępki różnych gatunków Achlya
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

chromisty

Typ

lęgniowce

Gromada

Peronosporea

Rząd

Saprolegniales

Rodzina

Saprolegniaceae

Rodzaj

Achlya

Nazwa systematyczna
Achlya Nees
Nova Acta Phys.-Med. Acad. Caes. Leop.-Carol. Nat. Cur. 11: 514 (1823)
Typ nomenklatoryczny

Achlya prolifera Nees 1823

Achlya Nees – rodzaj organizmów grzybopodobnych zaliczanych do lęgniowców[1].

Charakterystyka

Do rodzaju Achlya należy ponad 80 szeroko rozprzestrzenionych gatunków grzybów wodnych. Większość to gatunki koprofilne zasiedlające odchody zwierząt wodnych[2], niektóre to grzyby pasożytnicze ryb i ikry[3]. Wywołują u nich chorobę o nazwie saprolegnioza (pleśniawka)[4]. Kilka gatunków jest pasożytami ryżu[2].

Zsekwencjonowano genom Achlya hypogyna i jest dostępny w publicznych bazach danych online, na przykład na stronie internetowej NCBI (National Center for Biotechnology Information)[5].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum
Saprolegniaceae, Saprolegniales, Saprolegniidae, Peronosporea, Incertae sedis, Oomycota, Chromista[1].
Synonimy
Aplanes de Bary1888, Hydronema Carus ex Rchb. 1828, Pringsheimina Kuntze, 1891[6]:
Gatunki występujące w Polsce
  • Achlya americana Humphrey 1893
  • Achlya colorata Pringsh. 1882
  • Achlya conspicua Coker 1923
  • Achlya debaryana Humphrey 1893
  • Achlya flagellata Coker 1923
  • Achlya glomerata Coker 1912
  • Achlya hypogyna Coker & Pemberton 1908[7]
  • Achlya oblongata de Bary 1888
  • Achlya papillosa Humphrey 1893
  • Achlya prolifera Nees 1823
  • Achlya racemosa Hildebr. 1867

Wykaz gatunków polskich według W. Mułenko i in.[8].

Przypisy

  1. 1 2 Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  2. 1 2 Zoosporic aquatic fungi growing on avian excrements in various types of water bodies, „Limnologica”, 30 (4), 2000, s. 323-330, DOI: 10.1016/S0075-9511(00)80024-9 [dostęp 2020-12-24] (ang.).
  3. Characterization of Achlya americana and A. bisexualis (Saprolegniales, Oomycota) Isolated from Freshwater Environments in Korea, „Mycobiology”, 47 (2), 2019, DOI: 10.1080/12298093.2018.1551855 [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  4. Maria Prost, Choroby ryb, Warszawa: Państw. Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1989, ISBN 83-09-01335-3.
  5. Ian Misner i inni, The Secreted Proteins of Achlya hypogyna and Thraustotheca clavata Identify the Ancestral Oomycete Secretome and Reveal Gene Acquisitions by Horizontal Gene Transfer, „Genome Biol Evol”, 7 (1), 2015, s. 120–135, DOI: 10.1093/gbe/evu276, PMID: 25527045, PMCID: PMC4316629 [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  6. Species Fungorum [online] [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  7. Takson niepewny
  8. Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. [[Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski]], Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.