Abakus (gr. ábaks, łac. abacus) – czworoboczna płyta będąca najwyższą częścią głowicy kolumny[1], pośrednicząca wraz z nią w przenoszeniu ciężaru belkowania na trzon kolumny.
W porządku doryckim i toskańskim płytka jest kwadratowa i oparta na echinusie, w jońskim i korynckim ma kształt prostokąta o zdobionych i zaokrąglonych krawędziach. W porządku doryckim abakus w połączeniu z echinusem tworzy właściwą głowicę[2]. Na abakusie spoczywa najniższa część belkowania, czyli architraw.
Przypisy
- ↑ Abakus, [w:] Bania i inni, Sztuka świata. T. 17, Słownik terminów : A -K, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 7, ISBN 978-83-213-4726-4, OCLC 829853214 [dostęp 2021-01-18] .
- ↑ Witold Szolginia: Architektura i Budownictwo, Ilustrowana Encyklopedia dla Wszystkich. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo Techniczne, 1975.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.