81 mm moździerz wz. 1931
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Francja
 Polska

Rodzaj

moździerz

Dane taktyczno-techniczne
Kaliber

81 mm

Długość lufy

1260 mm

Obsługa

7

81 mm moździerz wz. 1931 – moździerz z okresu II wojny światowej używany przez Wojsko Polskie.

Licencja na jego produkcję została zakupiona we francuskiej firmie „Stokes-Brandt”. Produkcja została zlecona fabryce Stowarzyszenia Mechaników Polskich z Ameryki w Pruszkowie od 1934 roku[1]. W uzbrojeniu WP od 1935[1]. Do wybuchu wojny przekazano wojsku 905 egzemplarzy broni tego wzoru. Z tego 150 wyprodukowanych we Francji[2].

Moździerz zbudowany w układzie klasycznym, miał lufę gładkościenną z zamkiem, prostokątną płytę oporową i dwójnóg z mechanizmem podniesieniowym i kierunkowym. Celownik przeziernikowy.

Dane techniczno – taktyczne

Replika w Muzeum Wyrzutni Rakiet
  • Kaliber: 81 mm
  • Masa broni: 60 kg
  • Masa lufy: 20 kg
  • Masa dwójnogu: 18 kg
  • Masa płyty oporowej: 22 kg
  • Długość lufy: 1260 mm
  • Donośność maksymalna: 3000 m
  • Prędkość początkowa pocisku wz. 30: 70-210 m/s
  • Szybkostrzelność : 20 strz./min
  • Masa naboju
    • granat zwykły wz. 30: 3,4 kg
    • granat ciężki wz. 31: 6,5 kg
    • granat zadymiający
    • granat ćwiczebny wielokrotny wz. AR27

Jednostka ognia (JO) do moździerza – 25 granatów. Należność na pluton (na 2 moździerze łącznie, przy sprzęcie) – 2JO = 100 granatów, w tym: granat dużej pojemności – 19, granat małej pojemności – 79, granat wskaźnikowy – 2.

Ze względu na sposób pakowania amunicji (pojemność skrzynek), powinno to być: 20 granatów dużej pojemności (2 skrzynki), 80 granatów małej pojemności (20 skrzynek), 4 granaty wskaźnikowe (1 skrzynka). Masa całkowita (brutto) tej ilości amunicji - 466 kg.

Organizacja

Działon moździerza liczył 7 żołnierzy. Działonowego - podoficera, celowniczego, ładowniczego, pomocniczego, dwóch amunicyjnych i woźnicę biedki sprzętowej[3]. Dwa działony wchodziły w skład plutonu moździerzy dowodzonego przez oficera młodszego. W skład pocztu dowódcy wchodzili ponadto; zastępca i obserwator - podoficerowie, oraz woźnice dwu biedek amunicyjnych. Pluton stanowił część kompanii karabinów maszynowych w batalionie piechoty, batalionie strzelców (samodzielnym), dywizyjnej kompanii ckm. Moździerze miała także 10 Brygada Kawalerii i Warszawska Brygada Pancerno-Motorowa. Na czynną DP przypadało 20 sztuk. W rezerwowych dywizjach piechoty moździerzy było mniej[4].

Przypisy

  1. 1 2 Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: 1994, s. 148.
  2. ↑ Wiesław i Piotr Słupczyńscy, Moździerz piechoty 81 mm wz. 31, Siedlce 2007, strona: 72
  3. ↑ Pułk Piechoty - baon strzelecki - kompania K.M. i B.T. (etat nr 12) | WOJSKO POLSKIE - struktury organizacyjne [online], wp39.struktury.net [dostęp 2019-12-20].
  4. ↑ Wiesław i Piotr Słupczyńscy, Moździerz piechoty 81 mm wz. 31, Siedlce 2007, strony: 69 - 73

Bibliografia

  • Ciepliński Andrzej, Wożniak Ryszard, Encyklopedia współczesnej broni palnej, Warszawa 1994.
  • Dane organizacyjne i techniczne dla prac kwatermistrzowskich w polu, Warszawa 1939, Sztab Główny - Oddział IV, L.dz.1230/IV.Mob.39.
  • Słupczyńscy Wiesław i Piotr, Moździerz piechoty 81 mm wz. 31, Siedlce 2007
  • Zasieczny Andrzej Broń Wojska Polskiego 1939-1945 - Wojska Lądowe, Warszawa 2006.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.