6SN7, 6SN7GT – lampa elektronowa (podwójna trioda) o cokole oktalowym i wszechstronnym zastosowaniu.
Polskim oznaczeniem lampy 6SN7GT jest 6N8S.
Lampa 6SN7GT została użyta przez D.T.N. Williamsona we wzmacniaczu wysokiej jakości, który dał nazwę całej klasie podobnych układów i jest uważany za jednego z protoplastów wzmacniaczy HiFi[1].
Historia i zastosowania
W latach 1937 amerykańska firma RCA rozpoczęła produkcję podwójnej triody z cokołem oktalowym pod nazwą 6F8G. Parametry obu triod były identyczne z bardzo popularną wówczas triodą 6G5G, której produkcję uruchomiono w 1935, a która była oktalową wersją równie popularnej triody 76, posiadającej cokół kołkowy.
Wkrótce lampę 6F8G zastąpiono przez 6SN7GT, o identycznych parametrach, ale o mniejszej bańce i bez wyprowadzenia jednej z siatek na szczycie bańki. Przyrostek "GT" na końcu nazwy oznacza walcową bańkę szklaną (od glass tubular), ale ponieważ nigdy nie produkowano tej lampy w obudowie metalowej (co zwykle oznaczano nazwą typu bez przyrostka), "GT" w nazwie niekiedy się pomija.
Jest to podwójna, pośrednio żarzona trioda o niewielkim wzmocnieniu i małym oporze wewnętrznym, lampa o bardzo wszechstronnym zastosowaniu. Była masowo stosowana w różnorakich układach wzmacniaczy prądu stałego i małej częstotliwości, zarówno w sprzęcie powszechnego użytku, jak układach profesjonalnych i przemysłowych.
W Polsce odpowiedniki lamp 6SN7GT były produkowane pod oznaczeniem 6N8S[2] przez Zakłady Wytwórcze Lamp Elektrycznych im. Róży Luksemburg. Nie stosowano ich w sprzęcie powszechnego użytku, ale w aparaturze profesjonalnej, pomiarowej, wzmacniaczach radiowęzłowych (na przykład Ampli 40) i kinowych. Często znajdowała zastosowanie w konstrukcjach amatorskich.
Lampy 6SN7 zostały w dużej mierze wyparte w latach 50-60 przez konstrukcje z cokołem nowalowym, ale w niewielkich ilościach są jeszcze (w roku 2011) produkowane w Rosji i Chinach (pod nazwą typu 6N8P).
Dane techniczne
Żarzenie:
- możliwość zasilania zarówno w układzie szeregowym, jak równoległym;
- napięcie żarzenia 6,3 V;
- prąd żarzenia 600 mA;
| Parametr | Wartość |
|---|---|
| napięcie anodowe | 250 V |
| prąd anodowy | 9 mA |
| nachylenie charakterystyki (Sa) | 2,6 mA/V |
| napięcie siatki | -8 V |
| współczynnik amplifikacji (Ka) | 20V/V |
| Parametr | Wartość |
|---|---|
| napięcie anodowe | 300 V |
| moc tracona na anodzie jednej triody | 3,5 W |
| moc tracona na anodach obu triod | 5 W |
| prąd katodowy | 20 mA |
| napięcie siatki | -250 V |
| napięcie włókno żarzenia/katoda | -200, +100 V |
Odpowiedniki
Odpowiednikami 6SN7GT produkowanymi przez różne firmy były lampy B65, E1606, HF3129, 6CC10. W ZSRR stosowano oznaczenie 6Н8С, od niego pochodzi stosowane w Polsce 6N8S i w Chinach 6N8P.
Wersje o zwiększonej niezawodności i trwałości (dla celów wojskowych, przemysłowych, lotniczych itp.) produkowano pod nazwami 6SN7GTA, 6SN7GTB, 6SN7WGT, QA2408, 5692, 6180. W Wielkiej Brytanii lampy przeznaczone do celów wojskowych oznaczano kodem CV1988, w USA zaś VT231.
Wersje lampy 6SN7 z cokołem nowalowym produkowano pod nazwą 6CG7 i 6FQ7, a z loktalowym - 7N7. Produkowano również lampy różniące się od 6SN7 parametrami żarzenia (12SN7GT, 14N7, 25SN7GT).
Przypisy
- ↑ D.T.N. Williamson w The Williamson Amplifier; A Collection of Articles on "Design for a High-quality Amplifier", reprint Iliffe & Sons dla "Wireless World", oryginalnie w "Wireless World", 04.1947 i 05.1947.
- ↑ Aleksander Zawada: TELAM 6N8S. (pol.).
Bibliografia
- Piotr Mikołajczyk: Vademecum lamp elektronowych. Warszawa: PWT, 1957.
- Piotr Mikołajczyk i Bohdan Paszkowski: Electronic Universal Vade-mecum. Warszawa: WNT, 1964. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Radiomuseum: 6SN7GT. [dostęp 2011-03-03]. (niem. • ang.).
- Karta katalogowa amerykańskiej 6SN7GT
- Karta katalogowa amerykańskiej 6SN7WGT
- Karta katalogowa chińskiej 6N8P
- Karta katalogowa radzieckiej 6N8S