 Położenie planetoidy oznaczono zielonym kółkiem | |
| Data odkrycia |
październik 2010 |
|---|---|
| Numer kolejny |
- |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka | |
| Mimośród |
0,1906[1] |
| Peryhelium | |
| Aphelium | |
| Okres obiegu wokół Słońca |
1[1] rok |
| Inklinacja |
20,89[1]° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
0,379[1] km |
| Albedo |
0,059[1] |
| Jasność absolutna | |
2010 TK7 – planetoida będąca pierwszą zaobserwowaną planetoidą trojańską Ziemi. Została odkryta w 2010 roku za pomocą teleskopu kosmicznego WISE. Planetoida nie ma jeszcze własnej nazwy ani numeru, a jedynie oznaczenie tymczasowe.
Odkrycie
Naukowcy przewidywali, że podobnie jak w przypadku Jowisza, Neptuna czy Marsa również Ziemia może posiadać planetoidy trojańskie. Długo nie udawało się ich wykryć, gdyż obiekty te są względnie małe, a z punktu znajdującego się na Ziemi widoczne są na niebie blisko Słońca. Pierwsza ziemska planetoida trojańska została odkryta w październiku 2010 za pomocą satelity WISE. Hipotezę o wspólnej z Ziemią orbicie wysunął Martin Connors (Uniwersytet Athabasca, Kanada), a obserwacje obiektu przeprowadził Christian Veillet za pomocą 3,6-metrowego Teleskopu Kanadyjsko-Francusko-Hawajskiego na Hawajach. Na ich podstawie Paul Wiegert (Uniwersytet Zachodniego Ontario, Kanada) wykonał symulacje komputerowe, które potwierdziły początkową hipotezę. Odkrycie zostało ogłoszone 28 lipca 2011 roku (artykuł o odkryciu został przedstawiony w czasopiśmie Nature)[2].
Orbita
Asteroida ma około 300 metrów średnicy. 2010 TK7 okrąża Słońce w średniej odległości 1 j.a., takiej jak Ziemia. Jej orbita[uwaga 1] okrąża punkt libracyjny Lagrange’a L4 na orbicie Ziemi, położony w odległości kątowej 60° przed planetą; jest ona wydłużona i sprawia, że planetoida dociera aż w pobliże punktu libracyjnego L3, położonego po przeciwnej stronie Słońca niż Ziemia. W 2014 roku odległość 2010 TK7 od Ziemi zmieniała się w granicach od ok. 30 mln km do ok. 120 mln km[3]. Obliczenia wskazują, że najmniejsza odległość, na jaką obiekt ten może zbliżyć się do naszej planety, to ok. 12,7 mln km[1]. Według obliczeń odkrywców orbita planetoidy powinna być stabilna co najmniej następne 10 tysięcy lat.
Pomimo że NASA planuje w przyszłości wysłać załogową wyprawę na planetoidę bliską Ziemi, 2010 TK7 nie jest najlepszym celem, ponieważ jej orbita sprawia, że planetoida znacznie oddala się od ekliptyki i dotarcie do niej wymagałoby dużego wydatku energii; inne planetoidy trojańskie Ziemi, jeśli zostaną odkryte[4], mogą okazać się bardziej dostępne[5].
Planetoida ta jest zaliczana również do grupy Atena[1].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ W układzie odniesienia obracającym się wraz z obiegiem Ziemi wokół Słońca.
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 2010 TK7 w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- ↑ Krzysztof Czart: Kosmos. Pierwsza planetoida trojańska Ziemi.. T. 33. Poznań: Oxford Educational Sp. z o.o., 2011, s. 3. ISBN 978-83-252-1267-4.
- ↑ AstDys 2010TK7 Ephemerides. Department of Mathematics, University of Pisa, Italy. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
Przykładowa efemeryda na rok 2014 - ↑ planetoida 2020 XL5 wg https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/odkryto-drugiego-trojanczyka-ziemi
- ↑ Charles Q. Choi: First Asteroid Companion of Earth Discovered at Last. Space.com, 2011-07-27. [dostęp 2011-07-29]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- NASA's WISE Mission Finds First Trojan Asteroid Sharing Earth's Orbit. (ang.).
- Martin Connors, Paul Wiegert, Christian Veillet. Earth's Trojan asteroid. „Nature”. 475, s. 481–483, 28 lipca 2011. DOI: 10.1038/nature10233. [dostęp 2012-09-11]. (ang.).
- Krzysztof Kanawka: Pierwsza ziemska trojańska planetoida odkryta!. kosmonauta.net, 2011-07-28. [dostęp 2014-07-30].
- 2010 TK7 w bazie Minor Planet Center (ang.)