Początki

Korzenie 15. Batalionu Wsparcia sięgają do 23 marca 1925, kiedy to jego poprzednik 1st Medical Squadron, został utworzony w regularnej armii Stanów Zjednoczonych i przydzielony do 1. Dywizji Kawalerii. 1 czerwca 1926 r. jednostka została zorganizowana i uruchomiona w Fort Bliss w Teksasie. Wyróżniające się insygnia, godło i motto „Standing By” zostały przyjęte w lipcu 1928 roku^[3].

II wojna światowa, Pacyfik 1941-1945

W lutym 1943 1. Dywizja Kawalerii została powiadomiona o przydzieleniu jej zadań za granicą jako jednostka spieszona i o tym, że zostanie przetransportowana w rejon południowo-zachodniego Pacyfiku jako dywizja piechoty. W połowie czerwca 1943 ostatnie oddziały dywizji opuściły Fort Bliss w Teksasie i przeniosły się do Camp Stoneman w Kalifornii, a później 3 lipca weszły na pokłady SS Monterey i SS George Washington kierując się do Australii i na południowo-zachodni Pacyfik.

26 lipca, trzy tygodnie później, dywizja przybyła do Brisbane i rozpoczęła piętnastomilowy marsz do nowego tymczasowego miejsca dyslokacji, Camp Strathpine^[4] w stanie Queensland w Australii. Dywizja przez sześć miesięcy prowadziła intensywne treningi bojowe w dżungli w Camp Strathpine, w dzikiej scenerii Queensland i ćwiczenia morskie w pobliskiej zatoce Moreton Bay. W styczniu 1944 Dywizja otrzymała rozkaz opuszczenia Australii i popłynięcia do Zatoki Oro w Nowej Gwinei. Po okresie aklimatyzacji w Nowej Gwinei nadszedł czas pierwszego chrztu bojowego 1. Dywizji Kawalerii.

27 lutego grupa zadaniowa „Brewer”, składająca się z 1026 żołnierzy pod dowództwem generała brygady Williama C. Chase'a wyruszyła z Przylądka Sudest. Ich celem była odległa, okupowana przez Japonię wyspa Los Negros w archipelagu Wysp Admiralicji, gdzie mieli przeprowadzić rekonesans sił i jeśli to możliwe, przejąć lotnisko Momote i zabezpieczyć przyczółek dla posiłków, które miały nadejść^[5].

18 maja 1944 kampania na Wyspach Admiralicji oficjalnie się zakończyła. Siły japońskie poniosły straty 3317 zabitych. Straty 1. Dywizji Kawalerii wyniosły 290 zabitych, 977 rannych i 4 zaginionych w akcji^[3].

Kolejną operacją 1. Dywizji Kawalerii były walki na wyspie Leyte na Filipinach w Dniu Kolumba 12 października 1944 w ramach operacji „KING II”. 20 października siły inwazyjne zbliżały się do wschodnich wybrzeży Leyte. Dywizja walczyła przeciwko japońskim fortyfikacjom. Po wyeliminowaniu ostatniej twierdzy Leyte, Dywizja przeniosła się na Luzon, główną wyspę Filipin. Walki o Leyte były największą kampanią wojny na Pacyfiku^[3].

1st Medical Squadron stale był zaangażowany w działania bojowe do lutego 1945. Jako część grupy zadaniowej ds. uzbrojenia, będącej elementem kolumny ratunkowej, 3 lutego przekroczył granice miasta i przejął Manilę. Do 3 marca toczył się bój, który miał na celu wyzwolenie okupowanej przez Japończyków stolicy Filipin. Prawie miesięczne zmagania zakończyły niemal trzyletnią japońską okupację miasta, tym samym kończąc walki na Filipinach. Za służbę podczas II wojny światowej jednostka otrzymała cztery campaign streamers i trzy wyróżnienia Meritorious Unit Commendations^[6].

8 września 1945 o godz. 8:00 Dywizja dostąpiła zaszczytu wprowadzenia alianckiej armii okupacyjnej do Tokio.

25 marca 1949 1st Medical Squadron został przekształcony w 15. batalion medyczny. 1. Dywizja wraz z 15. batalionem medycznym w swoich szeregach w ciągu następnych 18 miesięcy walczyła w siedmiu kampaniach^[5].

Wojna koreańska, 1950–1952

18 lipca 1950 1 Dywizja została skierowana do Korei. Początkowo planowano lądowanie desantowe w Inczon, jednak została przekierowana na południowo-wschodnie wybrzeże Korei do Pohang, 25 mil od pozycji Koreańczyków z północy. Elementy 1. Dywizji Kawalerii wylądowały na brzegu. Był to pierwszy desant lądowy w wojnie koreańskiej. 23 lipca przeszli chrzest bojowy dostawszy się pod ciężki ostrzał artyleryjski i ostrzał moździerzowy z umocnionych pozycji piechoty północnokoreańskiej. Pohang dalej się bronił, a dzięki dodatkowym posiłkom stał się miejscem postoju i magazynem zapasów żołnierzy ONZ z całego świata.

19 października żołnierze 1 Dywizji wjechali do Pjongjangu, zdobywając stolicę Korei Północnej^[3].

Wojna wietnamska 1965-1971

12 września 1965 15. batalion medyczny został skierowany do Republiki Wietnamu, gdzie brał udział w akcjach: w Happy Valley, Bình Định, Ia Đrăng Valley, Pleiku, Kon Tum, Bong Song, An Lộc, Plei Me, Yut Hoa, A Sầu Valley, Huế, Khe Sanh, Quảng Trị, Tây Ninh, Quần Lợi, Sông Bé, Biên Hòa, Lee Ninh i Phước Vĩnh. W każdym obszarze działania żołnierze batalionu koncentrowali się na ich najważniejszym zadaniu polegającym na ratowaniu, udzielaniu pomocy w terenie, ewakuacji rannych oraz zapewnianiu odpowiednich usług medycznych w szpitalach polowych i bazowych^[3].

Misja ta zakończyła się 29 kwietnia 1971. Batalion wraz z dowództwem wsparcia Dywizji wyjechał z Wietnamu do Fort Hood w Teksasie^[7].

Historia najnowsza

28 września 1976 zmieniono motto na „Service Above Self”. Zadania batalionu, już jako 15th Forward Support Battalion zostały zmodyfikowane w kierunku wsparcia logistycznego 2nd Brigade Combat Team. W tym celu w batalionie utworzono 3 kompanie. W skład kompanii dowodzenia (HHC) wchodziło dowództwo i personel sztabu batalionu, kompania A to personel żywnościowy i sekcja wsparcia operacyjnego. Dodatkowo prowadziła zaopatrzenie w paliwo, żywność i ogólne wsparcie 2 ABCT. Kompania B była kompanią remontową przeprowadzającą obsługę i naprawę sprzętu 2 Brygady. Kompania miała możliwość naprawy sprzętu gąsienicowego i kołowego, sprzętu inżynieryjnego, przeciwpożarowego i wieżyczek czołgowych. Ponadto sekcja serwisu i odzyskiwania zapewniała wsparcie w zakresie obróbki metali i wsparcie w zakresie odzyskiwania pojazdów. Prowadziła również magazyn części zamiennych do napraw. Kompania C była kompanią medyczną, której zadaniem było leczenie, hospitalizowanie i ewakuacja żołnierzy Brygady z pola walki^[3].

15 września 1985 batalion dezaktywowano w Fort Hood w Teksasie.

1 maja 1987 batalion został przekształcony i przeprojektowany jako 15. batalion wsparcia (Forward) i aktywowany w Fort Hood jako element 1. Dywizji Kawalerii^[8].