10 złotych 1934 Klamry
Dane podstawowe
Emitent

Mennica Państwowa

Nominał

10 złotych

Rocznik

1934

Emisja
Mennica

Mennica Państwowa

Nakład

100 szt. (ɸ33 mm Ag)
130 szt. (ɸ23 mm Fe niklowane)

Projektant

Wojciech Jastrzębowski

Opis fizyczny
Masa

18 g (Ag)
4,97–5,13 g (Fe niklowane)

Średnica

33 mm (Ag)
23 mm (Fe niklowane)

Materiał

srebro (Ag)
żelazo (Fe) niklowane

Rant

ząbkowany (ɸ33 mm)
gładki (ɸ23 mm)

Stempel

zwykły, lustrzany

Uwagi

moneta próbna kolekcjonerska
istnieją odbitki w:
tombaku (ɸ33 mm rant gładki)
srebrze (ɸ33 mm rant gładki)
miedzioniklu (ɸ23 mm)

10 złotych 1934 Klamry – moneta próbna okresu złotowego II Rzeczypospolitej, wybita według projektu Wojciecha Jastrzębowskiego, z datą roczną na awersie 1934, o średnicy 33 mm albo 23 mm w zmniejszonej wersji[1].

Na monecie na awersie pod łapą orła z prawej strony znajduje się znak mennicy, a na rewersie umieszczony jest wypukły napis „PRÓBA”[1].

Awers

Na tej stronie znajduje się godło – stylizowany orzeł w koronie, na samej górze data – 1934, dookoła w otoku napis: „RZECZPOSPOLITA POLSKA”, pod łapą orła z prawej strony herb Kościesza – znak mennicy w Warszawie[2].

Rewers

Rysunek rewersu to cztery złączone klamry, wewnątrz nich nominał „10", a pod nim „ZŁOTYCH”, po bokach młot i gałązka dębowa, u góry snopek, u dołu cyrkiel i rulon papieru, na samym dole wypukły napis „PRÓBA”[2].

Opis

Moneta została wybita jako próba kolekcjonerska w srebrze, z rantem ząbkowanym, na krążku o średnicy 33 mm, masie 18 gramów, w nakładzie 100 szt., stemplem zwykłym[3], chociaż w obrocie spotyka się czasami wersje bite stemplem lustrzanym[4]. Występują również bicia z rantem gładkim w[5]:

  • srebrze (masa 15 gramów, nakład 3 sztuki) oraz
  • tombaku (masa 10,3 grama, nakład 3 sztuki).

Istnieje także moneta kolekcjonerska o zredukowanej do 23 mm średnicy, bita żelazie niklowanym, w nakładzie 130 sztuk (spotykane są odbitki w miedzioniklu ale ich nakład jest nieznany)[6].

Pod koniec drugiego dziesięciolecia XXI w. ze znanych monet II Rzeczypospolitej dziesięciozłotówka próbna z klamrami z 1934 r. jest[7]:

Odmiany

W przypadku odmiany o średnicy 23 mm w katalogach z lat 70. i 80. XX w. zamieszczano informację, że „monetę przygotowywano w roku 1938 do obiegu w okresie przewidywanej wojny”[2][8][9][10]. W opracowaniach tych informowano również o wybiciu 23-milimetrowej wersji w aluminium, bez prezentowania jej rysunku – najprawdopodobniej były to jednak monety z innym wzorem awersu i rokiem 1938. W końcówce lat osiemdziesiątych XX w. pojawiła się po raz pierwszy adnotacja, że „bicie w aluminium zostało prawdopodobnie wykonane w okresie powojennym z istniejących w mennicy stempli”[10]. W katalogach wydawanych od początku XXI w. zamieszczano już zdjęcie aluminiowej monety o średnicy 23 mm, jednak z całkowicie odmiennym awersem – projektu Józefa Aumillera (takim jak na monecie 50 groszy 1938) oraz datą 1938 zamiast 1934. W związku z wykorzystaniem innego projektu awersu, 10-złotówka w aluminium przestała więc być traktowana jako odmiana 23 mm pierwowzoru z 1934 r., a zaczęła być opisywana jako moneta próbna hybrydowa powojennego bicia[11].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919 – 1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 236–241, ISBN 978-83-87355-65-4.
  2. 1 2 3 Czesław Kamiński, Ilustrowany katalog monet polskich 1916–1975, wyd. IV poprawione i uzupełnione, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1976, s. 85.
  3. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919 – 1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 236, ISBN 978-83-87355-65-4.
  4. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919 – 1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 239, ISBN 978-83-87355-65-4.
  5. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919 – 1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 237–238, ISBN 978-83-87355-65-4.
  6. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919 – 1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 240, ISBN 978-83-87355-65-4.
  7. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919 – 1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 16–60, 64–278, ISBN 978-83-87355-65-4.
  8. ↑ Czesław Kamiński, Ilustrowany katalog monet polskich 1916–1977, wyd. V poprawione i uzupełnione, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1977, s. 94.
  9. ↑ Czesław Kamiński, Ilustrowany katalog monet polskich 1916–1982, wyd. VI poprawione i uzupełnione, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1983, s. 117.
  10. 1 2 Czesław Kamiński, Ilustrowany katalog monet polskich 1916–1987, wyd. VII zmienione i uzupełnione, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988, s. 157.
  11. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety Rzeczypospolitej polskiej 1919 – 1939, wyd. pierwsze, Szczecin: Nefryt, 2010, s. 241, ISBN 978-83-87355-65-4.

Bibliografia

  • J. Parchimowicz Monety Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939, Nefryt, Szczecin, wydanie I, ISBN 978-83-87355-65-4
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.