 | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. wojsk panc. Ferdinand Schaal |
| Ostatni |
gen. por. Friedrich Freiherr von Broich |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
| Rodzaj wojsk |
wojska pancerne |
| Skład |
patrz tekst |
.svg.png.webp){kind=small}
10 Dywizja Pancerna (niem. 10. Panzer-Division) – niemiecka dywizja pancerna z okresu II wojny światowej
Historia
Dywizja została sformowana zgodnie z rozkazem z dnia 1 kwietnia 1939 w Pradze i wyposażona w sprzęt zdobyty po zajęciu Czechosłowacji.
W trakcie kampanii wrześniowej wchodziła w skład odwodu Grupy Armii Północ, po zakończeniu walk w Polsce przerzucona na zachód.
W trakcie kampanii francuskiej walczyła na terenie Francji w składzie kolejno 4 i 2 Armii, m.in. 26 maja 1940 zdobywa twierdzę i port Calais. Po zakończeniu walk pozostawała na terenie Francji do lutego 1941 roku.
Następnie została przerzucona do Niemiec, aby w czerwcu 1941 roku wejść w skład 2 Grupy Pancernej a następnie 4 Grupy Pancernej. W składzie tych grup wzięła udział w ataku na ZSRR, walcząc w składzie Grupy Armii Środek. Walcząc pod Mińskiem, Smoleńskiem i pod Moskwą. Na froncie wschodnim walczy do kwietnia 1942 roku.
W maju 1942 roku została przerzucona do Francji, gdzie w sierpniu 1942 roku wzięła udział w walkach pod Dieppe.
W grudniu 1942 roku została przerzucona do Tunezji, gdzie walczyła przeciwko wojskom amerykańskim. W maju 1943 roku została całkowicie rozbita przez wojska amerykańskie i przestaje istnieć.
Oficerowie dowództwa dywizji
- Dowódcy dywizji[1]
- gen. wojsk panc. Ferdinand Schaal (1939–1941)
- gen. por. Wolfgang Fischer (1941–1943)
- gen. por. Friedrich Freiherr von Broich (1943)
Struktura organizacyjna
Skład w 1939:
- 8 pułk pancerny (Panzer-Regiment 8)
- 86 zmotoryzowany pułk piechoty (Infanterie-Regiment 86 (mot.))
- 2/29 pułku artylerii (II. / Artillerie-Regiment 29)
- 1/8 pułku rozpoznawczy (I. / Aufklärungs-Regiment 8)
Skład w 1940:
- 4 Brygada Pancerna (Panzer-Brigade 4)
- 7 pułk pancerny (Panzer-Regiment 7)
- 8 pułk pancerny (Panzer-Regiment 8)
- 10 Brygada Strzelców (Schützen-Brigade 10)
- 69 pułk strzelców (Schützen-Regiment 69)
- 86 pułk strzelców (Schützen-Regiment 86)
- 706 ciężka kompania broni wsparcia piechoty (Schwere Infanterie-Geschütz-Kompanie 706)
- 90 pułk artylerii (Artillerie-Regiment 90)
- 90 batalion rozpoznawczy (Aufklärungs-Abteilung 90)
- 90 dywizjon przeciwpancerny (Panzerjäger-Abteilung 90)
- 90 batalion pionierów (Pionier-Bataillon 90)
- 90 batalion łączności (Nachrichten-Abteilung 90)
Skład w 1943:
- 7 pułk pancerny (Panzer-Regiment 7)
- 10 Brygada Grenadierów Pancernych (Panzergrenadier-Brigade 10)
- 69 pułk grenadierów pancernych (Panzergrenadier-Regiment 69)
- 86 pułk grenadierów pancernych (Panzergrenadier-Regiment 86)
- 90 pułk artylerii pancernej (Panzer-Artillerie-Regiment 90)
- 10 pancerny batalion rozpoznawczy (Panzer-Aufklärungs-Abteilung 10)
- 302 dywizjon artylerii przeciwlotniczej (Heeres-Flak-Artillerie-Abteilung 302)
- 90 dywizjon przeciwpancerny (Panzerjäger-Abteilung 90)
- 49 pancerny batalion pionierów (Panzer-Pionier-Bataillon 49)
- 90 pancerny batalion łączności (Panzer-Nachrichten-Abteilung 90)
Przypisy
- ↑ Rosado i Bishop 2012 ↓, s. 97.
Bibliografia
- Marcin Bryja: Panzerwaffe. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1996. ISBN 83-86209-67-4.
- Chris Bishop: Niemieckie wojska pancerne w II wojnie światowej. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2009. ISBN 978-83-11-11391-6.
- Jean Restayn, N. Moller: Combat history of 10 Panzer Division. J.J. Fedorowicz Publishing Inc., 2003. ISBN 0-921991-76-2.
- Jorge Rosado, Chris Bishop: Dywizje pancerne Wehrmachtu 1939–1945. Poznań: Wydawnictwo Vesper, 2012. ISBN 978-83-7731-130-1.
- Leksykon Wehrmachtu – 10 Dywizja Pancerna