wieś | |
Żulice, fragment miejscowości | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | |
Strefa numeracyjna |
84 |
Kod pocztowy |
22-652[3] |
Tablice rejestracyjne |
LTM |
SIMC |
0901890[3] |
Położenie na mapie gminy Telatyn | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego | |
50°32′08″N 23°47′57″E/50,535556 23,799167[4] |
Żulice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Telatyn[5][6]. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 852.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0901909 | Kolonia | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Telatyn[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 371 mieszkańców[8].
Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Podwyższenia Krzyża Świętego[9].
Części miejscowości
Historia
Wieś historycznie położona w staropolskim powiecie bełskim.
Po inkorporacji ziemi bełskiej Kazimierz Jagiellończyk nadał kilku dygnitarzom bełskim wsie z domeny królewskiej. W 1462 roku nadanie w postaci wsi Żulice otrzymał Dobiesław Byszowski herbu Jastrzębiec, ówczesny starosta bełski. Po 1518 roku przeszła do Zawadzkich herbu Lis. Spis poborowy z 1564 roku pokazał we wsi jedynie 2 łany (33, 6 ha) gruntów uprawnych. W 1564 i następnie w roku 1571 należała do Jana Zawadzkiego[10], który był ponadto właścicielem Steniatyna. W XVIII wieku wieś należała do Hadziewiczów, zaś od roku 1796 do końca XIX wieku do rodziny Makomaskich. Wincenty Makomaski wystawił tu w roku 1827 kościół murowany który początkowo służył jako kaplica grobowa, Po roku 1870 przyłączona do cerkwi prawosławnej, w roku 1919 przemianowana na kościół rzymskokatolicki[11].
Zabytki
- Klasycystyczny dwór byłych właścicieli wsi, Makomaskich, pochodzący z XVIII w., otoczony parkiem krajobrazowym założonym w XIX stuleciu. W otoczeniu dworu znajduje się także XIX-wieczny spichlerz i stajnie. Obecnie w dworze mieści się szkoła podstawowa.
- Wincenty Makomaski wybudował tu w latach 1827–1828 kościół Podwyższenia Krzyża Świętego, pełniący pierwotnie funkcję rodowej kaplicy grobowej. Po 1870 r. został zamieniony na cerkiew prawosławną, od 1919 r. znowu jest świątynią rzymskokatolicką. Zbudowany w stylu klasycystycznym, wyróżnia się fasadą z portykiem wspartym na czterech kolumnach toskańskich.
Do rejestru zabytków wpisano[12]:
- kościół parafialny pw. Znalezienia Krzyża, wystawiony w latach 1827–1828, odbudowany po 1944/1945, nr rej.: A/1475 z 6.09.1983
- zespół dworski, nr rej.: A/468 z 30.09.1959, z 17.04.1970 i z 2.04.1990, składający się z dworu z XVIII wieku, spichrza z połowy XIX parki dworskiego z połowy XIX
Galeria
Przypisy
- ↑ Wieś Żulice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-02] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-02] .
- 1 2 Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1628 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 164151
- 1 2 TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-09-12].
- 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Telatyn. Urząd Gminy Telatyn. [dostęp 2020-03-06].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Jabłonowski 1902 ↓, s. 93, 107.
- ↑ Żulice, wieś, powiat tomaszowski, gmina Telatyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 851 .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 121 .