Świnie
Suinae
J.E. Gray, 1821[1]
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – świnia brodata (Sus barbatus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Nadrząd

kopytne

Rząd

parzystokopytne

Podrząd

świniokształtne

Rodzina

świniowate

Podrodzina

świnie

Typ nomenklatoryczny

Sus Linnaeus, 1758

Rodzaje

18 rodzajów (w tym 12 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Świnie[20], babirussy[20], guźce[20], dzikany[20] (Suinae) – podrodzina ssaków z rodziny świniowatych (Suidae).

Zasięg występowania

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Afryce[21][22].

Systematyka

Podrodzina Suinae skupia wszystkie występujące współcześnie gatunki świniowatych[23]. Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje[24][21][20]:

Opisano również rodzaje wymarłe:

  • Celebochoerus Hooijer, 1948[25]
  • Hippohyus Falconer & Cautley, 1840[26]
  • Hippopotamodon Lydekker, 1877[27]
  • Jhelumia Ahmed, 2007[28] – jedynym przedstawicielem był Jhelumia lehriensis Ahmed, 2007
  • Kolpochoerus E.C.N. Van Hoepen & H.E. Van Hoepen, 1932[29]
  • Metridiochoerus Hopwood, 1926[30]
  • Molarochoerus Liu Jianhui & Pan Yuerong, 2003[31] – jedynym przedstawicielem był Molarochoerus yuanmouensis Liu Jianhui & Pan Yuerong, 2003
  • Notochoerus Broom, 1925[32] – jedynym przedstawicielem był Notochoerus capensis Broom, 1925
  • Potamochoeroides Dale, 1948[33] – jedynym przedstawicielem był Potamochoeroides hypsodon Dale, 1948
  • Propotamochoerus Pilgrim, 1925[34]
  • Sinohyus Koenigswald, 1963[35] – jedynym przedstawicielem był Sinohyus minimus Koenigswald, 1963
  • Sivahyus Pilgrim, 1926[36]

Uwagi

  1. Typ nomenklatoryczny: Porcus S.D.W., 1836 (= Sus Linnaeus, 1758).
  2. Typ nomenklatoryczny: Babirussa Frisch, 1775 (= Babyrousa Perry, 1811).
  3. Typ nomenklatoryczny: Phacochoerus F. Cuvier, 1826.
  4. Typ nomenklatoryczny: Potamochoerus J.E. Gray, 1854.
  5. Typ nomenklatoryczny: Babyrousa Perry, 1811.
  6. Typ nomenklatoryczny: †Hippohyus Falconer & Cautley, 1840.
  7. Typ nomenklatoryczny: †Dicoryphochoerus Pilgrim, 1925 (= Hippopotamodon Lydekker, 1877).
  8. Typ nomenklatoryczny: †Propotamochoerus Pilgrim, 1925.

Przypisy

  1. J.E. Gray. On the Natural Arrangment of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 306, 1821. (ang.).
  2. J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 343, 1825. (ang.).
  3. S.D.W.. The mammals of Britain systematically arranged. „The Analyst”. 4, s. 71, 1836. (ang.).
  4. Gray 1868 ↓, s. 20.
  5. Gray 1868 ↓, s. 21.
  6. Gray 1868 ↓, s. 45.
  7. J.E. Gray. Observations on pigs (Sus, Linnæus; Setifera, Illiger) and their skulls, with the description of a new species. „The Annals and Magazine of Natural History”. Forth Series. 11, s. 434, 1873. (ang.).
  8. E.D. Cope. The Classification and Phylogeny of the Artiodactyla. „Proceedings of the American Philosophical Society held at Philadelphia for promoting useful knowledge”. 24, s. 381, 1887. (ang.).
  9. K.A. von Zittel: Handbuch der palaeontologie. Cz. 4. München: R. Oldenbourg, 1893, s. 343. (niem.).
  10. 1 2 3 E. Haeckel: Systematische phylogenie. T. 3. Berlin: Georg Reimer, 1895, s. 555. (niem.).
  11. H. Winge: Jordfundne og nulevende hovdyr (Ungulata) fra Lagoa Santa, Minas Geraes, Brasilien: med udsigt over hovdyrenes indbyrdes slægtskab. Kjøbenhavn: H. Hagerup, 1906, s. 70, seria: E Museo Lundii. Triede Bind. Første halvbind. (duń.).
  12. M. Hilzheimer & L. Heck: Die Säugetiere: Paarhufer. Leipzig: Bibliographisches Institut, 1925, s. 1–379, seria: Brehms Tierleben 13. (niem.).
  13. van Hoepen i van Hoepen 1932 ↓, s. 61.
  14. Leakey 1965 ↓, s. 28.
  15. Leakey 1965 ↓, s. 33.
  16. Thenius 1970 ↓, s. 326.
  17. 1 2 Thenius 1970 ↓, s. 327.
  18. N. Schmidt-Kittler. Die obermiozäne Fossillager-stätte Sandelzhausen 3. Suidae, Artiodactyla, Mammalia. „Mitteilungen der Bayerischen Staatssammlung für Paläontologie und historische Geologie”. 11, s. 160, 1971. (niem.).
  19. M. Pickford. Old World Suoid Systematics, Phylogeny, Biogeography and Biostratigraphy. „Paleontologia i evolució”. 26–27, s. 237–269, 1993. (ang.).
  20. 1 2 3 4 5 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 167–168. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol.  ang.).
  21. 1 2 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 378–382. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  22. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Subfamily Suinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-02]. (ang.).
  23. M.C. McKenna, S.K. Bell: Classification of mammals above the species level. New York: Columbia University Press, 1997, s. 394. ISBN 0-231-52853-1. (ang.).
  24. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-06]. (ang.).
  25. D.A. Hooijer. Pleistocene vertebrates from Celebes. I. Celebochoerus heekereni nov. gen. nov. spec. „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. 51 (8), s. 1025, 1948. (ang.).
  26. H. Falconer & P.T. Cautley: Hippohyus. W: R. Owen: Odontography: or a treatise on the comparative anatomy of the teeth, their physiological relations, mode of development and microscopic structure, in the vertebrate animals. London: Hippolyte Baillier, s. 562. (ang.).
  27. R. Lydekker. Notices of new or rare Mammals from the Siwaliks. „Records of the geological survey of India”. 10, s. 81, 1877. (ang.).
  28. Z. Ahmed. A new suid genus Jhelumia from Lehri, district Jhelum. „Biologia”. 53 (2), s. 163–171, 2007. (ang.).
  29. van Hoepen i van Hoepen 1932 ↓, s. 59.
  30. A.T. Hopwood. Some Mammalia from the Pliocene of Homa Mountain, Victoria Nyanza. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth series. 18 (105), s. 267, 1926. DOI: 10.1080/00222932608633508. (ang.).
  31. J.H. Liu & Y.R. Pan. A new suid from the Upper Miocene hominoid locality in Yuanmou of Yunnan Province. „Yunnan Geology”. 22 (2), s. 176–191, 2003. (ang.).
  32. R. Broom. On evidence of a Giant Pig from the late Tertiaries of South Africa. „Records of the Albany Museum”. 3, s. 308, 1925. (ang.).
  33. M.M. Dale. New fossil Suidae from the Limeworks quarry, Makapansgat, Potgietersrust. „South African Journal of Science”. 2, s. 116, 1848. (ang.).
  34. G.E. Pilgrim: Presidential address to the geological section of the 12th Indian Science company. W: Indian Science Congress Association: Proceedings of the 12th Indian Science Congress. Calcutta: Asiatic Society of Bengal, 1925, s. 207. (ang.).
  35. G.H.R. von Koenigswald. Fossil pygmy Suidae from Java and China. „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. Series C4. 66, s. 196, 1963. (ang.).
  36. G.E. Pilgrim. The fossil Suidae of India. „Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica”. 8, s. 52, 1926. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.