Świelino
wieś
Ilustracja
kościół w Świelinie
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

koszaliński

Gmina

Bobolice

Liczba ludności 

320

Strefa numeracyjna

94

Kod pocztowy

76-020[1]

Tablice rejestracyjne

ZKO

SIMC

0303976

Położenie na mapie gminy Bobolice
Mapa konturowa gminy Bobolice, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Świelino”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Świelino”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Świelino”
Położenie na mapie powiatu koszalińskiego
Mapa konturowa powiatu koszalińskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Świelino”
Ziemia54°00′10″N 16°22′24″E/54,002778 16,373333[2]

Świelino (do 1945 niem. Schwellin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Bobolice. W czasach PRL-u w Świelinie mieścił się PGR. Obecnie budynki nie są użytkowane.

Wieś leży przy trasie byłej linii wąskotorowej Białogard – Świelino – Bobolice.

Historia

Świelino powstało jako wieś kościelna, a następnie stanowiła lenno rodu von Kleist[3]. 2 października 1612 właściciel Świelina Reinhold von Kleist gościł tu znanego kartografa Eilhardusa Lubinusa[4]. We wrześniu 1766 majątek nabył pruski generał Friedrich Wilhelm Lölhöffel von Löwensprung[5][6], w 1784 we wsi znajdowały się dwadzieścia trzy gospodarstwa, w tym folwark, kuźnia, karczma, plebania oraz warsztat z piecem do wypalania wapna[7]. W 1867 były dwadzieścia cztery domy i trzydzieści budynków gospodarczych, w późniejszych latach do Świelina administracyjnie zaliczano również Wojęcino oraz tamtejszy młyn[8].

Zabytek

  • późnogotycki kościół z 1500, rozbudowany w 1840, posiada neogotyckie prezbiterium z szeroką wieżą przedłużoną latarenką z hełmem cebulasto-iglicznym[9]
  • dwór murowany parterowy z XVIII/XIX w[10].

Przypisy

  1. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1287 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  2. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 137823
  3. ↑ Heinrich Berghaus: Landbuch des Herzogtums Pommern und des Fürstentums Rügen. Cz. 1, Anklam 1867, s. 435
  4. ↑ „Lubins Reise durch Ostpommern im Jahr 1612“. In: Baltische Studien. Cz. 14, 1. Heft, Szczecin 1850, s. 21
  5. ↑ Johann David Preuss: Friedrich der Große - Eine Lebensgeschichte. Cz. 4, Berlin 1834, s. 306
  6. ↑ Leopold von Zedlitz-Neukirch "Neues Preussisches Adels-Lexicon". Cz. 3, Leipzig 1837, s. 290
  7. ↑ Ludwig Wilhelm Brüggemann "Ausführliche Beschreibung des gegenwärtigen Zustandes des Königlich-Preußischen Herzogtums Vor- und Hinterpommern". Tom II, Cz. 2, s. 598-599
  8. ↑ Heinrich Berghaus: Landbuch des Herzogtums Pommern und des Fürstentums Rügen. Cz. 1, Anklam 1867, s. 466-467
  9. ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 225, ISBN 978-83-7495-133-3.
  10. ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 279, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
organy w kościele
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.