Świątynia Lazurowych Obłoków
w Pekinie
Ilustracja
Brama wejściowa
Państwo

 Chiny

Miejscowość

Pekin

Wyznanie

buddyzm

Historia
Data budowy

1366

Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Świątynia Lazurowych Obłokóww Pekinie”
Ziemia39°59′45″N 116°11′07″E/39,995833 116,185278

Świątynia Lazurowych Obłoków (chin. trad. 碧雲寺, chin. upr. 碧云寺, pinyin Bìyún Sì) – świątynia buddyjska znajdująca się w Pekinie, u północnego podnóża Pachnących Wzgórz, około 20 kilometrów na zachód od centrum miasta[1].

Została wybudowana w 1366 roku, za panowania mongolskiego[2]. Rozbudowano ją za czasów dynastii Ming[1]. Ponownie rozbudowano ją za rządów mandżurskich w 1748 roku[2].

Świątynia podzielona jest na sześć dziedzińców, z których każdy znajduje się na innej wysokości[3]. Niedaleko wejścia do świątyni znajduje się niewielkie jezioro[1]. Wewnątrz bramy wejściowej umieszczono dwie figury strażników, zaś po obu jej bokach wieże dzwonu i bębna[2]. Za bramą znajdują się dwa pałace, jeden poświęcony Buddzie Majtrei, drugi Buddzie Siakjamuniemu[1]. Najwyższym budynkiem w świątyni jest znajdująca się na Zachodnim Wzgórzu 35-metrowa, bogato zdobiona wieża, z której można podziwiać panoramę przedmieść Pekinu[4].

Pawilon poświęcony Sun Jat-senowi

W centrum kompleksu świątynnego znajduje się pawilon poświęcony pierwszemu prezydentowi Republiki Chińskiej, Sun Jat-senowi. Nad wejściem do pawilonu znajduje się czerwona tablica pamiątkowa ze słowami napisanymi przez żonę Suna, Song Qingling[1]. Wewnątrz budynku znajduje się kryształowa trumna, podarowana w 1925 roku przez rząd radziecki. Ponieważ Sun Jat-sen został pochowany w nankińskim mauzoleum, pustą trumnę umieszczono w świątyni[4]. W pawilonie znajdują się również rękopisy i książki Suna, a także jego pomnik[1].

W zachodniej części świątyni wznosi się Pawilon Pięciuset Arhatów. Wewnątrz niego znajduje się łącznie 512 różnych figur, w tym 500 drewnianych figur arhatów, 11 figur bodhisattwów i statua Buddy Ji Gong[4]. Wszystkie figury arhatów są naturalnej wielkości i przedstawione w różnych pozach[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Temple of Azure Clouds (Biyun Si). travelchinaguide.com. [dostęp 2010-07-29]. (ang.).
  2. 1 2 3 The Temple of Azure Clouds. en.beijing2008.cn. [dostęp 2010-07-29]. (ang.).
  3. ↑ Architecture and Lay Out of Temple of Azure Clouds. beijingservice.com. [dostęp 2010-07-29]. (ang.).
  4. 1 2 3 The Temple of Azure Clouds. kissingbeijing.com. [dostęp 2010-07-29]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.