Śródmieście
Osiedle Kalisza
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miasto

Kalisz

Powierzchnia

1,76[1] km²

Populacja (31.12.2019)
• liczba ludności


16 776[2]

• gęstość

9 531,8 os./km²

Położenie na mapie Kalisza
Mapa konturowa Kalisza, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Śródmieście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Śródmieście”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Śródmieście”
Ziemia51°45′48″N 18°05′27″E/51,763256 18,090964

Śródmieście – osiedle Kalisza, centralna część miasta, skupiająca najważniejsze funkcje administracyjne, handlowe, usługowe i turystyczne. Usytuowane w rozległej dolinie Prosny, otoczone wzgórzami z których dobrze widoczne są wieże ratusza i licznych kościołów.

Osiedle dzieli się administracyjnie na Śródmieście I i Śródmieście II.

Historia

Po zniszczeniu grodu na Zawodziu przez Henryka Brodatego, książę wybudował gród w innym miejscu, wyznaczając na ten cel piaszczyste wyspy, rozgałęzionych odnóg Prosny[3]. Lokacja grodu jako miasta, nastąpiła pomiędzy 1253 a 1260[3]. Obok grodu wybudowano kościół św. Mikołaja, rozplanowano ulice, place oraz rynek na którym pobudowano pierwszy w historii Kalisza ratusz (wzmiankowany po raz pierwszy w 1426)[3]. Po wybudowaniu kościoła, do miasta sprowadzono franciszkanów, którzy z fundacji księcia kaliskiego Bolesława Pobożnego i jego żony księżnej Jolanty wybudowali kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika wraz z klasztorem[3]. W XIV w. miasto otoczono murami obronnymi, wybudowano zamek (rozebrany w latach 1803–1804[4]) oraz drewniany kościół NM Panny[3]. Do Śródmieścia przylegały przedmieścia: Wrocławskie, Warszawskie (Toruńskie) i Piskorzewskie; a do miasta prowadziło pięć mostów zbudowanych nad odnogami Prosny[3].

W 1706 miasto przeżyło upadek, po bitwie rozegranej pod Kaliszem, kiedy to w wyniku starcia zbrojnego w mieście ocalało 12 kamienic i 32 domy drewniane[3]. W 1792 wielki pożar zniszczył prawie cały Kalisz wraz z m.in. gmachem ratusza i zamkiem, a w mieście pozostało około 100 mieszkańców[3].

W 1914 wojska niemieckie, zburzyły kaliskie zabytkowe Śródmieście, niszcząc 426 budynków[3]. W latach 1920–1925 odbudowano miejski ratusz według projektu Sylwestra Pajzderskiego, na uroczystość wbudowania kamienia węgielnego pod jego budowę zaproszono ówczesnego premiera Wincentego Witosa[3].

Po II wojnie światowej miasto liczyło niecałe 43 tysiące mieszkańców[3].

Zabytki

Zabytki Śródmieścia
Ratusz, wzniesiony w latach 1920–1924
Park Miejski, założony w 1798
Fragment średniowiecznych murów miejskich Kalisza (XIV w.)
Katedra pw. św. Mikołaja Biskupa

Ulice

Plac św. Józefa

Ważniejszymi ulicami Śródmieścia są: Babina, Bankowa, pl. Bogusławskiego, pl. Jana Pawła II, pl. Kilińskiego, pl. św. Józefa, Chodyńskiego, Czaszkowska, Częstochowska, Fabryczna, Główny Rynek, Jasna, Joselewicza, Kanonicka, Kazimierzowska, Kolegialna, Kredytowa, Krótka, Łazienna, Mostowa, Narutowicza, Nowy Świat, Parczewskiego, Pułaskiego, Sukiennicza, Śródmiejska, Teatralna, Towarowa, Ułańska, Wał Staromiejski, al. Wolności, Wspólna, Zamkowa, 3 Maja.

Kultura

Teatr

Filharmonia

Kina

Znane osoby związane z kaliskim Śródmieściem

Galeria

Przypisy

  1. ↑ MSIP Kalisz
  2. ↑ Zapytanie w sprawie ilości mieszkańców Kalisza z podziałem na jednostki pomocnicze. bip.kalisz.pl, 2020-07-17. [dostęp 2020-08-20].
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Władysław Kościelniak, Wędrówki po moim Kaliszu, Kalisz: Edytor, 2010, ISBN 978-83-60579-56-5.
  4. ↑ Janusz Tomala: Kalisz – miasto lokacyjne w XIII-XVIII wieku : studium archeologiczno-architektoniczne. Kalisz: Edytor, 2004, s. 45–51. ISBN 83-919877-4-4.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.