Owoce śliwy lubaszki | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | |||
Podgatunek |
śliwa domowa lubaszka | ||
Nazwa systematyczna | |||
Prunus domestica subsp. insititia (L.) Bonnier & Layens | |||
Synonimy | |||
|
Śliwa domowa lubaszka (lubaszka, regionalnie – luboska) (Prunus domestica L. subsp. insititia (L.) Bonnier & Layens) – w zależności od systemu klasyfikacyjnego gatunek, podgatunek lub odmiana rośliny z rodziny różowatych. W „Krytycznej liście roślin naczyniowych Polski” lubaszka traktowana jest jako podgatunek[3]. W Polsce roślina uprawna.
Morfologia
- Pokrój
- Niewielkie drzewo lub krzew. Gałęzie trwale są matowe i omszone, czasami cierniste.
- Liście
- Niewielkie, o długości do kilku centymetrów.
- Kwiaty
- Kwitnie w kwietniu małymi, białymi lub zielonkawymi, pachnącymi kwiatami o okrągłych płatkach korony. Kielich nagi.
- Owoce
- Kuliste lub jajowate, słodkokwaśne pestkowce na owłosionych szypułkach. Owoce mają matowy nalot, są granatowe, z czerwonym sokiem.
Systematyka
W zależności od podziału systematycznego śliw lubaszka jest różnie klasyfikowana. Baza danych „Compleat Botanica” uznaje lubaszkę za odmianę śliwy domowej Prunus domestica L. var. insititia (L.) Fiori & Paoletti[4]. Według innych klasyfikacji lubaszka Prunus domestica L. subsp. insititia (L.) Bonnier & Layen to podgatunek śliwy domowej, a bywa też uznawana za odrębny gatunek rodzaju śliwa – Prunus instititia L.[3][5] Sękowski (1993) uznał, że „Klasyfikacja Roedera ma charakter najbardziej botaniczny. Każdy podgatunek i odmiana są pod względem wszystkich cech dość dokładnie opracowane i dlatego jest uważana za najlepszą z klasyfikacji.” Autor systemu z 1939 r. definiuje lubaszki jako odmianę var. pomariorum w obrębie podgatunku Prunus domestica L. subsp. insititia Fiori & Paoletti[6].
Lubaszka szeroko ujmowana jako odrębny gatunek (Prunus insititia) obejmuje w randze odmian mirabelki var. syriaca Koehne (owoce kuliste i żółte) oraz renklody var. italica N.M. Neum. (owoce zielone)[7]. Lubaszka traktowana wąsko jako podgatunek lub odmiana zajmuje pozycję równorzędną obok podanych taksonów[3][8].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-29] (ang.).
- 1 2 3 Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
- ↑ Crescent Bloom: Prunus. The Compleat Botanica. [dostęp 2008-08-09]. (ang.). Systematyka rodzaju śliwa według Reveala]
- ↑ Prunus insititia L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-03-14].
- ↑ Bolesław Sękowski: Pomologia systematyczna. Warszawa: PWN, 1993. ISBN 83-01-10859-2. (Systematyka)
- ↑ Włodzimierz Seneta: Dendrologia. Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Naukowe PWN, 1991. ISBN 83-01-07011-0.
- ↑ Włodzimierz Seneta, Jakub Dolatowski: Dendrologia. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12099-1.