Helicidae[1] | |
Rafinesque, 1815 | |
Przedstawiciel rodziny – ślimak winniczek (Helix pomatia) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Podgromada |
Heterobranchia |
Infragromada |
Euthyneura |
(bez rangi) | Tectipleura |
Nadrząd |
Eupulmonata |
Rząd | |
Podrząd |
Helicina |
Infrarząd |
Helicoidei |
Nadrodzina | |
Rodzina |
ślimakowate |
Ślimakowate (Helicidae) – rodzina lądowych ślimaków płucodysznych z rzędu trzonkoocznych (Stylommatophora), obejmująca największe oskorupione ślimaki Europy. Zaliczono do niej ponad 50[2] rodzajów ślimaków o dużym zróżnicowaniu kształtu i ubarwienia muszli. Układ rozrodczy charakteryzuje się obecnością dwóch gruczołów palczastych i woreczka strzałki miłosnej. Ślimakowate żyją kilka do kilkunastu lat[3]. Niektóre gatunki są pozyskiwane lub hodowane w celach konsumpcyjnych. Na terenie Polski 5 gatunków podlega ochronie prawnej, w tym 2 ochronie ścisłej[4].
Systematyka
Rodzina Helicidae obejmuje blisko 500 gatunków ślimaków, które sklasyfikowano w podrodzinach[2][5]:
- Ariantinae Mörch, 1864
- Helicinae Rafinesque, 1815
- Murellinae P. Hesse, 1918
Dwóch rodzajów kopalnych nie sklasyfikowano w żadnej z powyższych podrodzin[2]:
- Nanhaispira W. Yü & X.-Q. Zhang, 1982 †
- Praecampylaea Pfeffer, 1930 †
Obecność w faunie Polski
W Polsce stwierdzono występowanie 12 gatunków[3]:
- Arianta arbustorum – ślimak zaroślowy
- Caucasotachea vindobonensis – wstężyk austriacki
- Causa holosericea
- Cepaea hortensis – wstężyk ogrodowy
- Cepaea nemoralis – wstężyk gajowy
- Faustina cingulella – ślimak tatrzański
- Faustina faustina – ślimak nadobny
- Faustina rossmaessleri – ślimak Rossmasslera
- Helicigona lapicida – ślimak ostrokrawędzisty
- Helix lutescens – ślimak żółtawy
- Helix pomatia – ślimak winniczek
- Isognomostoma isognomostomos – ślimak maskowiec
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Helicidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 3 MolluscaBase eds., Helicidae Rafinesque, 1815, [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-04-03] (ang.).
- 1 2 Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. III. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2008, s. 399–400, 422. ISBN 978-83-88147-09-8.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).
- ↑ Philippe Bouchet i inni, Revised Classification, Nomenclator and Typification of Gastropod and Monoplacophoran Families, „Malacologia”, 61 (1–2), 2017, s. 1–526, DOI: 10.4002/040.061.0201 [dostęp 2024-03-27] (ang.).