Łysanka
Ilustracja
Łysanka - widok od strony Kondratowa
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Pogórze Kaczawskie
Pogórze Złotoryjskie

Wysokość

444 m n.p.m.

Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Łysanka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Łysanka”
Ziemia51°03′53,70″N 15°56′06,67″E/51,064917 15,935186

Łysanka (niem. Kahle-Berg, Kahleberg) – wzniesienie o wysokości 444 m n.p.m., w południowo-zachodniej Polsce, na Pogórzu Kaczawskim, na Pogórzu Złotoryjskim.

Wzniesienie położone jest w północno-wschodniej części Pogórza Kaczawskiego, w północno-zachodniej części Pogórza Złotoryjskiego, około 2,0 km na południe od Wilkowa i około 3,0 km na północny zachód od Kondratowa, w woj. dolnośląskim[1][2].

Dość wyraźne wzniesienie o stromych zboczach, poza północnym, które jest niższe i łagodne. Na północnym wschodzie łączy się z Sosnówką, na północnym zachodzie z Diablakiem[1][2].

Wzniesienie o zróżnicowanej budowie geologicznej. Szczyt jest zbudowany z mioceńskiego bazaltu (bazanitu), stanowiącego część dawnego komina wulkanicznego oraz z tufów bazaltowych. Bazalt budujący wzniesienie jest tworzy regularne słupy o średnicy 30–40 cm, grube nieregularne pseudosłupy lub nieregularne bryły. W bazalcie występują bomby oliwinowe. Część tufów bazaltowych uległa wietrzeniu tworząc zwietrzelinę bentonitową. Na północ od neku występują górnokredowe gruboziarniste piaskowce o jasnych barwach oraz margle. Poniżej, na zboczach północno-zachodnich, zachodnich, południowych i wschodnich występują dolnotriasowe (pstry piaskowiec) piaskowce czerwone, przeważnie przykryte glinami zboczowymi i rumoszem skalnym. Jeszcze niżej zalegają permskie (cechsztyńskie) wapienie, dolomity i anhydryty[1][3].

Na podłożu bazaltowym rośnie wiele ciekawych roślin, m.in. wawrzynek wilczełyko, przylaszczka, barwinek pospolity, kopytnik pospolity, marzanka wonna.

Teren wokół kamieniołomu jest porośnięty lasem świerkowym i mieszanym z dębem i grabem[1].

Granice otuliny Parku Krajobrazowego "Chełmy" otaczają wzniesienie od północy, wschodu i południa[2].

Na zachodnim zboczu wzniesienia znajduje się kamieniołom eksploatowany przez Przedsiębiorstwo Górniczo-Produkcyjne "BAZALT" w Wilkowie[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 7 Pogórze Kaczawskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2002, ISBN 83-85773-47-9, s. 592
  2. 1 2 3 Park Krajobrazowy Chełmy, mapa turystyczna, skala 1:50 000, PPWK, Warszawa – Wrocław, wydanie II, 1999
  3. ↑ Park Krajobrazowy Chełmy, mapa geologiczna dla turystów, skala 1:50 000, Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa 1995, ISBN 83-903704-1-7

Bibliografia

  • Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 7 Pogórze Kaczawskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2002, ISBN 83-85773-47-9
  • Góry i Pogórze Kaczawskie. Skala 1:40.000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2004. wyd. II. ISBN 83-88049-02-X.
  • Park Krajobrazowy Chełmy, mapa turystyczna, skala 1:50 000, PPWK, Warszawa – Wrocław, wydanie II, 1999
  • Park Krajobrazowy Chełmy, mapa geologiczna dla turystów, skala 1:50 000, Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa 1995, ISBN 83-903704-1-7
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.