Powstanie ugrupowania i działalność

Partia powstała na bazie ruchu społecznego Równouprawnienie (łot. Līdztiesība) oraz członków zdelegalizowanej 10 września 1991 Komunistycznej Partii Łotwy sprzeciwiających się niepodległości kraju.

14 marca 1994 ministerstwo sprawiedliwości Łotwy dokonało oficjalnej rejestracji ugrupowania^[2].

Jej przewodniczącym został były I sekretarz Komitetu Rejonowego KPZR w Lucynie Filips Stroganovs. Partia brała udział w wyborach parlamentarnych oraz samorządowych na Łotwie. W Sejmie VI kadencji (1995–1998) była reprezentowana przez 5 posłów, w Sejmie VII kadencji (1998–2002) zdobyła 4 mandaty, a w Sejmie VIII kadencji – 5 mandatów z ramienia PCTVL.

W wyborach z 2006 LSP startowała z list Centrum Zgody uzyskując 4 mandaty na 17 zdobytych przez koalicję^[3]. Ugrupowanie znajduje się w opozycji wobec centroprawicowych rządów na Łotwie, opowiadając się przeciwko neoliberalnemu modelowi gospodarki, spodobowi walki z kryzysem gospodarczym oraz dyskryminacji mniejszości narodowych. Od 2009 do 2014 lider LSP Alfrēds Rubiks był posłem do Parlamentu Europejskiego. Partia reprezentowana jest w samorządach terytorialnych: Radzie Miejskiej Rygi (7 radnych), Jēkabpils (1), Rzeżycy (4) oraz radach powiatów (novadi) w Lucynie (2), Alūksne, Kārsava i Zilupe (po jednym radnym)^[4].