Łagowianka
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

woj. świętokrzyskie

Rzeka
Długość 30,05 km
Powierzchnia zlewni

197,3 km²

Źródło
Miejsce południowe stoki Wału Małacentowskiego
Ujście
Recypient Czarna
Miejsce

na południe od Rakowa

Wysokość

ok. 215 m n.p.m.[1]

Współrzędne

50°39′43″N 21°02′46″E/50,661944 21,046111

Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Łagowianka (Łagowica[2]) – rzeka, lewobrzeżny dopływ Czarnej[3] o długości 30,05 km[4] i powierzchni dorzecza: 197,3 km².

Rzeka wypływa z południowych stoków Wału Małacentowskiego Gór Świętokrzyskich i uchodzi do Czarnej w 41,4 km, tuż za Rakowem. Ujście Łagowianki znajduje się w północnym krańcu Zalewu Chańcza. Jej dopływami są Wszachówka i dopływ z Woli Jastrzębskiej, oba lewostronne.

Most na Łagowiance wybudowany w 1964 roku został zniszczony przez powódź w 2001 roku. W tym też roku postawiono nowy most. Łagowica jest bardzo zanieczyszczona. W całym biegu według klasyfikacji ogólnej prowadzi wody pozaklasowe, ze względu na znaczne przekroczenia m. Coli. Plan ochrony wód powierzchniowych województwa świętokrzyskiego zakłada doprowadzenie czystości tej rzeki do klasy I.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Łagowianka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-03-20].
  2. ↑ Łagowianka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej (wynik wyszukiwania), Główny Geodeta Kraju, za: Nazwy geograficzne Rzeczypospolitej Polskiej (gazeter) PPWK - Warszawa 1991; Mapa topograficzna w skali 1:10 000; Protokół z posiedzenia KNMiOF w dniach 12 - 13 kwietnia 2005; Protokół z posiedzenia KNMiOF w dniach 28 - 29 listopada 2005 [dostęp 2017-03-20].
  3. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 146, ISBN 83-239-9607-5.
  4. ↑ Łagowianka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-03-20].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.