 major | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
  | |
Ładysław Panufnik (ur. 15 marca 1901, zm. 21 maja 1977) – kapitan artylerii Wojska Polskiego, major w ludowym Wojsku Polskim.
Życiorys
Urodził się 15 marca 1901. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy administracji dział gospodarczy ze starszeństwem z dniem 1 września 1921[1][2]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym Okręgowego Zakładu Gospodarczego nr IX w Brześciu, zatrzymanym w służbie czynnej i w 1923 pracującym wówczas w Komisji Gospodarczej Szpitala Rejonowego w Białymstoku [3][4]. Został przeniesiony do artylerii i awansowany do stopnia porucznika 1 sierpnia 1923[5][6]. Na przełomie lat 20. i 30. był oficerem 15 pułku artylerii polowej w Bydgoszczy[7][8]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 i 37. lokatą w korpusie oficerów artylerii[9]. Wiosną 1939 roku pełnił służbę w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu na stanowisku instruktora łączności II dywizjonu szkolnego[10].
Po wybuchu II wojny światowej 1939 brał udział w kampanii wrześniowej. Po wojnie, w 1946 był w stopniu majora w ludowym Wojsku Polskim.
Zmarł 21 maja 1977[11]. Został pochowany w grobowcu rodziny Szuster na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 22-5-25)[12][13].
Publikacje
- Zarys historji wojennej 15-go pułku artylerii polowej wielkopolskiej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Jak chronić się przed działaniem broni atomowej (1957)
- Zagadnienia broni atomowej w świetle zainteresowań terenowej obrony przeciwlotniczej (1956)
- Przekłady z języka rosyjskiego
- Broń atomowa i obrona przeciwatomowa (1959, autorzy: Aleksej Petrovič Gluško, Leonid Kuz'mič Markov, Lev Pavlovič Pilûgin)
- Energia jądrowa w lotnictwie i technice rakietowej. Zbiór artykułów (1961)
- Działanie rażące wybuchu jądrowego (1962, autorzy: Anatolij Ivanovič Ivanov, Gieorgij Iosifovič Rybkin)
- Radzieckie wojska rakietowe (1968, autor: Petr Timofeevič Astašenkov)
Odznaczenia i ordery
- Złoty Krzyż Zasługi (1946)[14]
- Srebrny Krzyż Zasługi (przed 1939)[9]
Przypisy
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1304.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1221.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1340.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1186.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 488.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 306.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 389.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 683.
- 1 2 Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 173.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 466.
- ↑ Informacja o zmarłych: Ładysław Panufnik. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2016-05-06].
- ↑ Grobowiec rodziny Szuster. komitetpowazkowski.home.pl. [dostęp 2016-05-06]. (kwatera 22-5-25)
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: EUGENJA STAN, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2016-05-06].
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 23, poz. 88.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Bohaterowie 1939. Ładysław Panufnik – publikacje w bazie World Cat. worldcat.org. [dostęp 2016-05-06].