Łachwa, 1926, ulica Lubaczyńska | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | |||
Sielsowiet | |||
Wysokość |
108 m n.p.m. | ||
Populacja (2009) • liczba ludności |
| ||
Kod pocztowy |
225640 | ||
Położenie na mapie obwodu brzeskiego | |||
Położenie na mapie Białorusi | |||
52°13′N 27°06′E/52,216667 27,100000 |
Łachwa (biał. Лахва; jid. לאַכװע, Łachwe) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie łuninieckim, nad Śmiercią.
Znajdują tu się parafialna cerkiew prawosławna pw. Narodzenia Matki Bożej z 1889 r.[2], a także stacja kolejowa Łachwa, położona na linii Homel – Łuniniec – Żabinka.
Historia
Nadana przez Kazimierza Jagiellończyka rodowi Kiszków. Anna Kiszczanka, córka wojewody smoleńskiego Stanisława Kiszki z Ciechanowca, wniosła w 1513 roku w posagu Łachwę do majątku męża Jana Radziwiłła Brodatego (wraz z Nieświeżem i Ołyką). W 1655 roku spalona przez wojska moskiewskie.
Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego[3].
W roku 1812 spalona przez rosyjskiego generała Czyczagowa na złość właścicielowi, Edwardowi Hutten-Czapskiemu[4]. Do 1854 roku był tu katolicki kościół parafialny. Od początku XIX wieku własność rodu Wittgensteinów.
W okresie międzywojennym Polsce, w województwie poleskim, w powiecie łuninieckim, siedziba gminy Łachwa. W Łachwie siedzibę swoją miał sztab Brygady Korpusu Ochrony Pogranicza „Polesie” i placówka wywiadowcza KOP nr 6. W czasie II wojny światowej w miejscowym getcie żydowskim wybuchło powstanie, pierwsze tego rodzaju[5].
Urodzeni w Łachwie
W Łachwie urodzili się Marian Hutten-Czapski i Stanisław Dawski.
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ ЛУНИНЕЦКОЕ БЛАГОЧИНИЕ. luninets.ortox.by. [dostęp 2021-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-22)]. (ros.).
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т. 2, Mińsk 2013, s. 110.
- ↑ Ze wspomnień syberyjskiego zesłańca, Kujawsko-Pomorska Biblioteka Sieciowa
- ↑ Michaeli, Lichstein, Morawczik, Sklar (eds.). First Ghetto to Revolt: Lachwa. (Entsyklopedyah shel Galuyot, Tel Aviv 1957).
Linki zewnętrzne
- Łachwa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 566 .
- Łachwa (obwód brzeski), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 253 .