Łańcuch kotwiczny wyprowadzony z komory łańcuchowej przez kluzy pokładowe

Łańcuch kotwiczny – łańcuch, do którego mocowana jest kotwica. Na małych jednostkach pływających zastępowany liną kotwiczną.

Na dużych jednostkach łańcuch (zwłaszcza rozpórkowy) łączony jest z szeregu przęseł (zwanych również szeklami lub szaklami) o długości 27,5 metra (15 sążni brytyjskich) każde. Poszczególne przęsła łączone są ogniwami łącznikowymi, a miejsca łączenia oznaczane malowaniem. Przęsło mocowane do statku nazywane jest przęsłem zęzowym, a mocowane do kotwicy przęsłem kotwicznym. Pomiędzy szeklę kotwiczną a łańcuch wstawia się krętlik zapobiegający skręcaniu się łańcucha.

Zamocowanie łańcucha w komorze kotwicznej

Łańcuchy kotwiczne przechowywane są w komorze łańcuchowej w dziobowej części kadłuba. Na pokład wyprowadzane są (zwykle symetrycznie dwa) przez kluzy pokładowe na windę kotwiczną i dalej przez kluzy kotwiczne na zewnątrz. Na małych jednostkach łańcuch kotwiczny wyprowadza się przez rolkę dziobową[1].

Orientacyjną masę łańcucha w kg można obliczyć ze wzoru:
d – kaliber łańcucha

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Jerzy W. Dziewulski: Wiadomości o jachtach żaglowych. Warszawa: Alma-Press, 2008, s. 108-109, 225-226. ISBN 978-83-7020-358-0.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.