Paweł Zyzak
| ||
| Plik:Paweł Zyzak 2.jpg | ||
| Data i miejsce urodzenia | 1984 Żywiec, Polska | |
| Zawód, zajęcie | historyk archiwista, publicysta | |
Paweł Zyzak (ur. 1984 w Żywcu[1]) – polski historyk, publicysta, przedsiębiorca, autor m.in. biografii Lecha Wałęsy Lech Wałęsa – idea i historia (2009).
Spis treści
Życiorys
Absolwent Zespołu Szkół Elektronicznych, Elektrycznych i Mechanicznych im. J. Śniadeckiego w Bielsku-Białej (technik elektronik). Ukończył studia historyczne (specjalizacje archiwistyczna i nauczycielska) na Uniwersytecie Jagiellońskim (w 2008)[2].
Autor dzieła, pracy magisterskiej Lech Wałęsa – idea i historia, (opiekun naukowy dr hab. Andrzej Nowak), która odbiła się skandalem instytucjonalnej cenzury przez Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego Barbarę Kudrycką godzącą w wolność badań naukowych. Autor magister P.Zyzak został poddany ostracyzmowi środowisk m.in. politycznych związanych interesownie z Lechem Wałęsą.
W 2010 odbył czteromiesięczny staż naukowy do Institute of World Politics w Waszyngtonie, z rekomendacji historyka prof. Marka Jana Chodakiewicza[3]. W latach 2013–2014 studiował na Uniwersytecie Wiedeńskim. Stażysta w Institute of World Politics w Waszyngtonie. Stypendysta The Albert Shanker Institute w Waszyngtonie, Institute for Democracy in Eastern Europe i Polish & Slavic FCU[4]. Uczestnik Harvard Project on Cold War Studies na Uniwersytecie Harvarda[5]. W 2015 ukończył studia doktoranckie na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[6].
Od października 2008 do kwietnia 2009 był zatrudniony w Oddziale Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie jako archiwista. Po nieprzedłużeniu mu pracy w IPN, bez powodzenia starał się o pracę nauczyciela historii w Bielsku-Białej[3]. Ostatecznie znalazł pracę w supermarkecie w Bielsku-Białej, gdzie przepracował pięć miesięcy jako magazynier[3].
Działał w Lidze Republikańskiej[2] i bielskim kole FM PiS, którego był przewodniczącym[7]. W wyborach samorządowych w 2006 bez powodzenia kandydował do rady miejskiej Bielska-Białej z trzeciego miejsca na liście PiS, uzyskując 389 głosów (3,74%)[8]. Po tym wystąpił z partii[2].
W publicystyce zadebiutował w 2003 artykułem Czy diabeł jeździ na Woodstock?, w którym wyraził krytykę Przystanku Woodstock, jego uczestników i organizatora[2]. Publikował w pismach „Zakaz Skrętu w Lewo” (którego był założycielem) i w samodzielnie wydawanym periodyku „W prawo zwrot!”, a do 2006, przez trzy lata, był redaktorem powiązanego z PiS pisma „Zapis Śląski”[2]. W innej publikacji nazwał homoseksualistów „pedałami”, porównał ich do zwierząt i stwierdził, że są wysłannikami diabła[9][7][10][11].
Rozgłos Pawłowi Zyzakowi przyniosła oparta na jego pracy magisterskiej licząca 626 stron(!) książka na temat Lecha Wałęsy Lech Wałęsa – idea i historia, wydana w marcu 2009 przez wydawnictwo Arcana[12]. Za książkę tę otrzymał w 2010 Nagrodę Literacką im. Józefa Mackiewicza[12][13]. W tym samym roku został również laureatem Nagrody im. Jacka Maziarskiego[14].
Od 2009 prowadził swój blog na stronie Niezalezna.pl[15]. Publikuje w dwumiesięczniku „Arcana”, „Gazecie Polskiej”, „Niezależnej Gazecie Polskiej”, „Nowym Państwie” i „Niezależna Gazeta Polska – Nowe Państwo”[1].
W 2013, w 35. rocznicę wypadku, ukazała się jego monografia pt. Tajemnica Wilczego Jaru poświęcona katastrofie autobusów pod Żywcem z 15 listopada 1978.
Współzałożyciel i od 2014 r. prezes zarządu Spółdzielni Socjalnej „Strzelec”[5].
W latach 2013–2015 uczestniczył w projekcie „OWES Subregionu Południowego” w ramach Priorytet VII – Promocja Integracji Społecznej, Działanie 7.2 Przeciwdziałanie wykluczeniu i wzmocnieniu sektora Ekonomii Społecznej. Projekt oferował szkolenia i doradztwo m.in. w zakresie podejmowania i prowadzenia działalności w ramach spółdzielni socjalnej, marketingu i technik sprzedaży, etc.
Wiceprezes Centrum Innowacji FIRE[4]. Prezes Stowarzyszenia Ruch Republikański[5]. Członek Rady Programowej Stowarzyszenia Twórców dla Rzeczypospolitej[5].
Stały korespondent Radia Chicago z Polski i ekspert radia ds. amerykańskich. Stały felietonista „Kuriera Chicago” (www.kurierchicago.com) oraz kanadyjskiego „Gońca” (www.goniec.net). Redaktor naczelny portalu Historia i Dyplomacja (www.foreign.pl)[16].
W 2017 r. uczestniczył w programie Transatlantic Fellowship w Waszyngtonie organizowanym przez „The World Affairs Journal”[17].
W grudniu 2018 został powołany na stanowisko zastępcy dyrektora Departamentu Studiów Strategicznych w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w rządzie Mateusza Morawieckiego[18].
Publikacje
- Lech Wałęsa – idea i historia (Arcana, Warszawa 2009) ISBN 978-83-609-40-72-3.
- Gorszy niż faszysta (Zysk i S-Ka, Warszawa 2011) ISBN 978-83-7506-916-7.
- Tajemnica Wilczego Jaru. Największa drogowa katastrofa PRL w świetle dokumentów i relacji (Zysk i S-ka, Poznań 2013) ISBN 978-83-7785-200-2.
- Efekt domina. Czy Ameryka obaliła komunizm w Polsce? (2 tomy, Fronda PL 2016) ISBN 978-83-8079-104-6.
Przypisy
- ↑ a b Paweł Zyzak: O autorze. W: Blog autorski: Paweł Zyzak [on-line]. niezalezna.pl. [dostęp 2010-07-18].
- ↑ a b c d e Wojciech Cieśla: Historia oralna Pawła Zyzaka. dziennik.pl, 2009-04-04. [dostęp 2010-07-17].
- ↑ a b c Jarosław Stróżyk: Zyzak wyjeżdża do Ameryki. rp.pl, 2010-01-07. [dostęp 2010-07-18].
- ↑ a b O Fundacji | Fundacja CI FIRE, innowacje.org.pl [dostęp 2017-01-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-18].
- ↑ a b c d Zarząd | Ruch Republikański, ruchrepublikanski.pl [dostęp 2017-01-18] (pol.).
- ↑ Paweł Zyzak, wydawnictwofronda.pl [dostęp 2018-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-04].
- ↑ a b Mirosław Czech: Biografia Wałęsy. Prawicowe sikanie pod wiatr. wyborcza.pl, 2009-03-24. [dostęp 2018-11-24].
- ↑ Wyniki głosowania na kandydata w obwodach. pkw.gov.pl. [dostęp 2018-11-24].
- ↑ Paweł Zyzak. Diabeł jest zoofilem. „W Prawo Zwrot”, s. 14–15, 08-2006. Klub Forum Młodych Prawa i Sprawiedliwości. ISSN 1896-1428.
- ↑ Ewa Furtak, Anna Malinowska: Bielscy działacze PiS atakują homoseksualistów. gazeta.pl, 2006-08-07. [dostęp 2010-07-16].
- ↑ Wałęsa miał nieślubne dziecko?. dziennik.pl, 2008-06-09. [dostęp 2010-07-18].
- ↑ a b Paweł Zyzak nagrodzony za książkę o Wałęsie. wp.pl, 11 listopada 2010. [dostęp 2011-01-12].
- ↑ Nagroda główna w 2010 roku (pol.). jozef-mackiewicz.pl. [dostęp 2013-10-30].
- ↑ Paweł Zyzak I laureatem nagrody im. Jacka Maziarskiego. wprost.pl, 19 maja 2010. [dostęp 2011-02-13].
- ↑ Blog Pawła Zyzaka (pol.). prokapitalizm.pl, 2009-05-23. [dostęp 2013-06-12].
- ↑ O nas, Historia i Dyplomacja [dostęp 2017-01-18] (pol.).
- ↑ Transatlantic Fellows Program, „World Affairs Journal” [dostęp 2018-02-12] (ang.).
- ↑ Jerzy Surdykowski. Analizy strategiczne. „Rzeczpospolita”, s. A3, 11 grudnia 2018.
Linki zewnętrzne
|
Błąd Lua w module „Moduł:Kontrola_autorytatywna”, w linii 736: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
- Strony z błędami skryptów
- Absolwenci Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Działacze Ligi Republikańskiej
- Politycy Prawa i Sprawiedliwości
- Polscy historycy
- Polscy publicyści
- Laureaci Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza
- Ludzie urodzeni w Żywcu
- Urodzeni w 1984
- Urzędnicy Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i Urzędu Rady Ministrów (III Rzeczpospolita)
