Miasta

Definicji miasta jest wiele, np. w Norwegii za miasto uważa się osiedle o zaludnieniu powyżej 200 osób, w Japonii- osiedle liczące ponad 50 tys. Mieszkańców, w którym 60% domów tworzy zwartą zabudowę, a 60% ludności utrzymuje się z pracy poza rolnictwem. Według polskiej definicji, miastem jest każde osiedle, które uzyskało prawa miejskie w wyniku pełnienia określonych funkcji. Rozwój miast zależy od funkcji (gospodarczych, usługowych, administracyjnych i kulturalnych), jakie pełnią one w swoich regionach.
Miasta w ujęciu historycznym i prawnym pełniły funkcje obronne, religijne, administracyjne, handlowe, przemysłowe, transportowe, naukowe, usługowe i uzdrowiskowe. Wraz z rozwojem cywilizacyjnym zaczęły pełnić jednocześnie wiele funkcji, co spowodowało wzrost zapotrzebowania na siłę roboczą, której dostarczała wieś. W rezultacie następował rozwój budownictwa miejskiego na terenach sąsiednich wsi, przekształcanie tamtejszych form użytkowania ziemi, zmiana krajobrazu i wytworzenie dużych stref podmiejskich.
Strefy podmiejskie mają charakter wiejsko-miejski, na ich obszarach przeplatają się tradycyjne formy użytkowania ziemi, typowo wiejskie, z nowoczesnym, intensywnym, towarowym rolnictwem szklarniowym, warzywniczym, a także sadowniczym i chowem zwierząt gospodarskich. Mieszkańcy stref podmiejskich są głównie zatrudnieni w zawodach pozarolniczych, dojeżdżają do pracy poza miejscem zamieszkania i prowadzą miejski styl życia: mają ustalone godziny pracy, cechuje ich inny ubiór, wyjazdy na weekendy i urlopy, chodzenie do kin, teatrów.
Do największych miast świata należą: Nowy Jork, Meksyk, Sao Paulo, Seul, Los Angeles, Czunking, Bombaj, Szanghaj, Tokio, Kalkuta, Dżakarta i Buenos Aires.
Układy przestrzenne: Pompeja, Magdeburg, Kraków, Zamość, San Petersburg, Timgad, Priena.