Cywilizacja Chin

Nazwa "Chiny" pochodzi od Tsin, nazwy wielkiej chińskiej dynastii. W średniowiecznej Europie oznaczano mieszkańców Chin nazwą Sinów lub Serów (jedwabni ludzie), a później jako Kataj. Chińczycy nazywają swoją ziemię Czungkuo (państwo środka). Chiny właściwie obejmują południowo-wschodnią część państwa Chińskiego między Mongolią na północy, Tybetem na zachód, Indiami Zagangesowymi na południowym-zachodzie i Oceanem Wielkim na wschodzie i południowym wschodzie. Granica północna jest oznaczona Murem Chińskim.

Chiny są krajem o przewadze gór i wyżyn. Niziny zajmują tam zaledwie 10% powierzchni. Generalnie powierzchnia Chin zajmuje 9 597 tys. km". Najbardziej znane obszary w Chinach to: Wyżyna Tybetańska, Kotlina Kaszgarska i Dżungarska, pustynia Takka Makan, pustynia Gobi, Wyżyna Lessowa, Nizina Chińska.

Początek cywilizacji Chin wiąże się z wielką rzeką Huang-he, zwaną też często Żółtą Rzeką ze względu na barwę jej wody; jest ona spowodowana dużą ilością lessu niesionego przez rzekę.

Chiny są najludniejszym krajem na świecie. Liczba mieszkańców tego kraju stanowi ponad 20% ludności świata. Jednym z ogromnych problemów Chin jest olbrzymi przyrost naturalny. Aby ograniczyć przyrost liczby ludności, władze chińskie wydały rozporządzenie, zgodnie z którym rodziny mogą mieć tylko jedno dziecko. Mimo, że rozporządzenie jest rygorystycznie przestrzegane to liczba ludności nadal wzrasta. Wynika to z bardzo dużej liczby mieszkańców Chin - 1 284,9 mln.

Głównym zajęciem ludności jest rolnictwo. Większość Chińczyków (70%) mieszka we wsiach, które stają się coraz bardziej nowoczesne. Rolnictwo chińskie jest nastawione na produkcję roślin żywieniowych, głównie zbóż 80% powierzchni zasiewów. Najważniejszą rośliną uprawianą ręcznie jest ryż, pozostałe to: pszenica, bawełna, herbata oraz tytoń. Z samych Chin pochodzi 25% światowych zbiorów herbaty.
Obecnie w Chinach dynamicznie rozwijają się także nowoczesne dziedziny produkcji przemysłowej, głównie przemysł elektroniczny.

Religią panującą są: kult natury i przodków oraz nauki Konfucjusza, Loutse i Buddy. Współcześnie jest ok. 160 mln konfucjonistów. Chrześcijanie stanowią tylko 0,2% ludności.

W Chinach w ciągu tysiącleci dokonał się olbrzymi postęp cywilizacyjny. Do najbardziej znanych osiągnięć cywilizacyjnych należą: papier (chińscy rzemieślnicy wyrabiali go już w I wieku n.e.), papierowe pieniądze, porcelana (w Chinach znana już od XVII wieku), proch strzelniczy, igła magnetyczna, okulary przeciwsłoneczne, sejsmograf i inne.

Starożytni Chińczycy byli ludem najbardziej świadomym spraw zdrowia. Medycyna chińska opierała się na zielarstwie i stymulowaniu wrażliwych punktów ciała. Niektóre, dawne sposoby leczenia, stosuje się również współcześnie, np. akupunktura.

Podsumowując, można także stwierdzić, że duchowe zdolności Chińczyków są znakomite; odpowiednio wysoko stoi też i przeciętny poziom wykształcenia. Chińczycy byli przecież w wielu dziedzinach wynalazcami, wcześniej niż Europejczycy stworzyli godną podziwu literaturę, sztukę, formę rządu. Chińczycy odznaczają się przede wszystkim praktycznością, pilnością, cierpliwością i skromnością ale także i chytrością. Chińczyk, jako kupiec w zręczności i pewności, jest niedościgniony.

Warto też dodać, że Chińczycy są twórcami Wielkiego Muru Chińskiego, który jest jedną z największych turystycznych atrakcji Chin. Mur ten został wzniesiony w celu obrony przed koczowniczymi plemionami mongolskimi. Do czasów obecnych Mur Chiński zachował się w długości ok. 2 400 km. i jest jedyną budowlą na Ziemi widoczną z kosmosu. Wielki Mur Chiński został też wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury i Przyrody UNESCO. Często jest też nazwany ósmym cudem świata.