Charakterystyka Lady Makbet.

Charakterystyka Lady Makbet

Lady Makbet jest bohaterką dramatu Williama Szekspira. Pomimo tego że nie jest główną postacią tego dzieła, odgrywa w nim bardzo ważna rolę. Jest to żona Makbeta czyli tana Glamis, tana Kawdoru a na końcu króla Szkocji. Została nam przedstawiona jako ?czarna postać?, to ona jest sprawczynią wszystkich nieszczęść i katastrof jakie spadły na ludność szkocką, jej męża a także pośrednio morderczynią króla Dunkana.

Lady Makbet w tym utworze została przedstawiona jako ta silniejsza strona osobowości małżeństwa. Można by nawet pokusić się o stwierdzenie że posiadała męskie cechy charakteru, nie było w niej ani krzty subtelności, wdzięku, głupoty która przypisuje się kobietom w myśl zasady: ?Dobra kobieta to głupia kobieta? Wręcz przeciwnie odznaczała się niezwykła inteligencją i umiała zachować zimną krew. Zostało to dokładnie przedstawione w scenie gdy po zabiciu króla Makbet przechodzi do żony z zakrwawionymi rękami i z narzędziami zbrodni należącymi do strażników, roztrzęsiony, prawie popadający w histerię. Natomiast Lady Makbet zachowując spokój odniosła sztylety do właścicieli wycierając w nich krew Dunkana, tak aby wina za tą okrutną zbrodnię spadła na nich. Kobieta jest stanowcza, zimna, wyrachowana, i wydawać by się mogło że zbyt ambitna, miała dużo ale chciała więcej... Zrobiła wszystko żeby zdobyć władzę dla siebie i męża. Zaczęła knuć i spiskować, a przepowiednię czarownic i list od męża uznała za doskonały pretekst do spełnienia swoich chorych ambicji. Jest kobietą zła do szpiku kości a jednocześnie sprytną i przebiegłą. Idealnie wykorzystała słaby charakter Makbeta i jego męskie ego, doskonale umiała nim manipulować, odwoływać się do jego męskości a wszystko po to aby zdobyć cel. Można by powiedzieć, że Makbet był przez nią ?molestowany psychicznie?. Nasuwa się stwierdzenie że w tym związku to Lady Makbet nosiła spodnie. To ona popchnęła Makbeta do popełnienia tej zbrodni. Bezwzględna i nieustępliwa. Silna psychicznie ale do czasu. Wierzy w przepowiednię czarownic, oraz to że trzeba pomóc losowi skoro daje taką szansę. Zabiła w sobie wszelkie kobiece cechy, jak i wyrzuty sumienia które traktowała jako słabość. Chciała być szczęśliwa z Makbetem jako królowa, ale niestety nie było to możliwe jego miłość do niej zmieniła się w obojętność. Lady Makbet potem także zaczyna cierpieć z powodu wyrzutów sumienia lub inaczej zawirowań psychicznych na skutek zbrodni do której namówiła Makbeta. Nie może spać chodzi po zamku, dręczą ja myśli, próbuje zmyć z rąk krew Dunkana, czyli podświadomie oczyścić się z winy. Popełnia samobójstwo.

Niezwykle interesującą książka, jest jakby mniej rozbudowaną dzisiejszą telenowelą omijającą wątek miłosny. Szekspir dowiódł że nie ma zbrodni bez kary, a zbrodniarza wcześniej czy później spotka zasłużona kara. Tak było w tym przypadku. Pomimo tego, że los początkowo sprzyjał parze przestępców, i Makbet mógł osiągnąć cel i objąć tron po Dunkanie, ponieważ jego synowie uciekli za granicę, nie było praktycznie żadnych przeszkód ku temu. Jednak potem zaczęła się walka nie z przyszłym potencjalnym następcą tronu lecz z samym sobą, ściślej własnym sumieniem. Taką walkę przeprowadzili nie razem, ale każdy z osobna. We własnym sercu, sumieniu i pod osłoną nocy. Nie byli już dla siebie tym kim byli kiedyś. Zbrodnia która popełnili zabiła ich miłość. Lady Makbet zapłaciła ogromną cenę za to co zrobiła. Straciła praktycznie wszystko: męża, jego miłość, zdrowie a na samym końcu życie. Pomimo wszystkich złych cech jej osobowości pozostała najciekawsza postacią dramatu.