"Iliada" Homera.

Najstarszą literaturą europejską jest literatura grecka, którą otwiera m. in. olbrzymia epopeja Homera ? Iliada. Utwór, który powstał ok. 800 r. p.n.e., jest wspaniałym osiągnięciem greckiego piśmiennictwa. Jest to o tyle osobliwe, że zazwyczaj początki literatury danego narodu są krótkie, fragmentaryczne i ułomne. Tutaj mamy natomiast do czynienia z dziełem całym, obszernym, napisanym wspaniałym językiem, zdającym sprawę z mitologicznego myślenia starożytnych Greków.
Od imienia domniemanego twórcy zwana jest eposem homeryckim. Iliada jest równocześnie jednym z dwóch najstarszych większych pomników pisanych kultury greckiej obok słynnej Odysei także Homera. Na poematach tegoż autora wykształciła się najdawniejsza nauka o literaturze, one pierwsze ze względu na swą ważność w systemie greckiej kultury i oświaty doczekały się już w starożytności naukowych opracowań, wydań, studiów, badań.
Z powstaniem Iliady wiąże się wiele nierozwiązanych kwestii. Można jednak na podstawie źródeł historycznych stwierdzić, że utwór ten powstał ustnie, a był potem przekazywany w tej samej formie przez wędrownych śpiewaków, którzy śpiewali go na dworach greckich. W późniejszym okresie aoidzi, bo tak nazywano tych artystów greckich, zostali zastąpieni przez rapsodów ? już nie śpiewaków, lecz recytatorów.
Dzieło liczy dokładnie 15 537 wersów. Jest podzielone na 24 pieśni czy też księgi oznaczone umownie 24 literami dużymi alfabetu greckiego.
Epos obejmuje okres około 50 dni z dziesiątego ? ostatniego roku wojny trojańskiej. Wojna ta stanowi jednak u Homera tylko tło. Prawdziwym tematem epopei jest bowiem konflikt między przywódcą wojsk greckich, Agamemnonem a najsilniejszym z achajskich wojowników Achillesem. Centralnym tematem Iliady, wyraźnie zaznaczonym już w inwokacji, jest gniew Achillesa spowodowany tym, że z nakazu Agamemnona została mu odebrana trojańska branka, Bryzeida.
Przez co Achilles zaprzestał walki.