Przygody Hucka, albo Przygody Huckleberry Finna (1884), powieść Marka Twaina, nawiązująca do wcześniejszych Przygód Tomka Sawyera, ale nie jest to ciąg dalszy Przygód Hucka z poprzedniej powieści. Wielką podróż po Ameryce podejmuje chłopiec sam (nie bierze w niej udziału towarzysz jego zabaw, Tomek). Chłopiec, uwięziony przez ojca pijaka na wyspie, ucieka tratwą z biegiem Missisipi na południe. Jego niezwykła wędrówka staje się pretekstem dla pisarza do ukazania wielobarwnego życia ówczesnej Ameryki. Jego bohater przechodzi szkołę życia. Dojrzewa obcując z przyrodą i borykając się z rozmaitymi trudnościami. W pierwszej części opowieści Twain wprowadza elementy humorystyczne ? Huck spotyka dwóch oszustów, którzy wyłudzają ostatni grosz od biednych ludzi: zapowiadają w mijanych miasteczkach wielkie przedstawienia, zbierają opłaty, a potem znikają. W środkowej partii utworu pisarz przemawia tonem poważniejszym ? ukazuje świat plantatorów, w którym Huck obserwuje waśnie rodowe. Z czasem chłopiec tworzy swój własny kodeks etyczny, zdobywając moralną samowiedzę. Powodowany wewnętrznym nakazem moralnym nie wydaje w ręce władz zbiegłego niewolnika Jima, odkrywa bowiem w nim takiego samego człowieka jak on sam. Huck buntuje się przeciw narzuconym przez zbiorowość regułom ? w ten sposób Twain manifestuje swój liberalny indywidualizm. Przygody Hucka są współczesnym odpowiednikiem opowieści łotrzykowskiej o przygodach bohatera na miarę Gila Blasa Lesage''a. Obraz Ameryki, który zawarł w tej powieści Twain, nadal budzi podziw rozległością i trafnością obserwacji. Ernest Hemingway uważał, że ?cała nowoczesna literatura amerykańska wywodzi się z tej książki?.